Morphological skin structure of green toad (Bufotes viridis) in terms of environmental risks affecting the reduction of this species

Niniejsza praca opisuje budowę morfologiczną skóry ropuchy zielonej (Bufotes viridis), u dwóch osobników - samca i samicy. Celem pracy było przeprowadzenie analizy zmienności grubości naskórka oraz skóry właściwej, jak również średnicy gruczołów śluzowych i surowiczych, pomiędzy osobnikami oraz pomiędzy poszczególnymi częściami ciała. W tym celu pobrano od obu osobników skrawki skóry z 12 różnych miejsc na ciele. Przy użyciu techniki parafinowej odpowiednio przygotowano skrawki, które następnie poddano 6 różnym barwieniom histologicznym i histochemicznym. Wybarwione preparaty sfotografowano przy użyciu mikroskopii świetlnej oraz dokonano pomiarów morfometrycznych. Badana skóra ropuchy zielonej ma typową budowę dla płazów. Składa się z naskórka i skóry właściwej oraz w części gąbczastej skóry właściwej posiada liczne gruczoły śluzowe i surowicze, które rozmieszczone są na całej powierzchni ciała u obu osobników. U analizowanych osobników nie wykryto natomiast gruczołów surowiczych II typu, co jest zjawiskiem dość nietypowym, ponieważ u wielu płazów wyróżnia się dwa typy gruczołów surowiczych. Analizy wykonane w ramach pracy wykazały istnienie różnic w wielkości poszczególnych struktur pomiędzy badanymi fragmentami ciała, choć nie zawsze były one statystycznie istotne. Pomiary morfometryczne wykazały m. in., że naskórek na grzbiecie w miejscach wpukleń jest najcieńszy, jednak w porównaniu do części brzusznej różnica ta nie jest duża. Skóra właściwa natomiast miała większą grubość po stronie brzusznej. Gruczoły śluzowe były znacznie mniejsze niż gruczoły surowicze i występowały na całej powierzchni ciała, z przeważającą ilością na brzuchu i w okolicy podgardla, natomiast gruczoły surowicze dominowały na grzbiecie, kończynach oraz na głowie w okolicach oczu, gdzie znajdowały się największe w ciele ropuchy skupiska gruczołów surowiczych- parotydy. Zaobserwowano, że gruczoły zarówno śluzowe jak i surowicze w większości przypadków osiągały niewiele większe rozmiary u samicy.

This work describes the morphology of the green toad’s skin (Bufotes viridis), for two individuals - male and female. The aim of the study was to analyze the variation of the thickness of the epidermis and dermis, as well as the diameter of the mucous and serous glands, between individuals and between different parts of the body. For this aim, collected from the two sections of the skin specimens from 12 different locations on the body. Using a paraffin technique, the sections were respectively prepared and then subjected to six different histological and histochemical methods. Stained preparations were photographed by using a light microscopy and afterwards morphometric measurements were made. The skin of green toad is typically built for amphibians. It consists of the epidermis and dermis and in the stratum spongiosum part of the dermis numerous mucous and serous glands are located. This glands are arranged over the entire surface of the body in both individuals. In the analyzed specimens serous glands type II were not detected, which is a unusual phenomenon , because in many amphibians, two types of serous glands occurred. Analysis revealed the existence of differences in size in individual structures between female and male parts of the body, though they were not always statistically significant. Morphometric measurements showed the skin on the back in pouchest is the thinnest, but compared to the ventral site, difference is not a large, while the dermis had a greater thickness on the ventral side. Mucous glands were much smaller than the serous glands and all glands occurred over the entire surface of the body with predominant on the belly and around dewlap, while serous glands dominated on the back, legs and head around the eyes, where there were the greatest glands in the green toad’s body called “parotydy” . It was observed that both the mucous glands in the serous glands had greater size in the female.