Information about psychiatric treatment and statement’s veracity assessment.

W niniejszej pracy podjęto próbę sprawdzenia, czy informacja o leczeniu psychiatrycznym świadka będzie miała wpływ na ocenę wiarygodności zeznań świadka przez badanych. Sugerując się funkcjonującymi jeszcze w opinii publicznej stereotypami odnoszącymi się do chorób psychicznych przypuszczano, że wystąpią różnice w ocenie zeznań między grupami z informacją o leczeniu psychiatrycznym świadka oraz w grupie bez tej informacji. W celu przeprowadzenia badań wykorzystano zeznania, które badani mieli oceniać posługując się kwestionariuszem stworzonym z narzędzi służących do psychologicznej analizy treści zeznań. W badaniach wzięło udział 166 osób. Badani oceniali zeznania za pomocą internetowego kwestionariusza na podstawie psychologicznych kryteriów treściowych, a także określali stopień, w jakim są pewni swojej oceny. Badania wykazały, że wbrew przypuszczeniom o wystąpieniu różnic w postrzeganej przez badanych wiarygodności nie wystąpiły istotne statystycznie różnice (F(2,151)=2,284, p=0,105). Różnice pojawiły się jedynie pomiędzy poszczególnymi pozycjami w kwestionariuszu: w pytaniu o bogactwo szczegółów w zeznaniu (p=0,006) oraz o przedstawienie w relacji myśli, uczuć i emocji sprawcy (p=0,024); w grupie, gdzie podana była informacja o leczeniu psychiatrycznym świadka oraz opis jego zachowania w trakcie składania zeznań otrzymano wyniki wyższe, niż w grupie posiadającej wyłącznie informację o leczeniu. Także w pytaniu o adekwatność emocji świadek został uznany za bardziej wiarygodnego w grupie posiadającej informacje o leczeniu wraz z opisem zachowania (p=0,016). Nie udało się więc potwierdzić hipotezy o wystąpieniu różnic między grupami w ogólnej ocenie wiarygodności. Wykazano jednak, że w grupie, w której zawarty był opis o leczeniu psychiatrycznym świadka wraz z opisem zachowania w trakcie składania zeznań, badani przypisywali świadkowi większą wiarygodność w poszczególnych pozycjach.

This paper attempted to examine whether the information about witnesses psychiatric treatment would influence subjects’ assessment of the credibility of witness testimony. Based on the still existing stereotypes regarding mental illness within the general public, it was assumed, that there would occur significant differences in testimony evaluation between groups that were provided the information about witness psychiatric treatment and groups that were not. To conduct this research, a testimony was used, which the subjects were asked to evaluate using the questionnaire based on psychological testimony content analysis tools. The research subject group was comprised of 166 people. Subjects evaluated the testimony via the web questionnaire, on the basis of psychological content criteria, at the same time evaluating the degree of certainty in their own assessment. The research has shown that, contrary to the initial assumptions of differences in subjects’ perceived credibility, there were no statistically significant differences (F(2,151)=2,284, p=0,105). The only differences appeared between individual positions in the questionnaire: in the question about the richness of details in the testimony (p=0,006) and about the depiction of perpetrator’s thoughts, feelings and emotions (p=0,024); the group that was given both the information about witnesses psychiatric treatment and the depiction of his behavior during the testimony recorded higher results than the group that was only given the information about treatment. In the question regarding the adequacy of emotions, the witness was also perceived as more credible within the group that was given both the information about the treatment and the depiction of behavior (p=0,016). Therefore, the hypothesis of the appearance of significant differences in general credibility evaluation between groups could not have been confirmed. It was however demonstrated, that in the group that was given the description of witnesses psychiatric treatment with the description of behavior during the testimony, the subjects were evaluating witness as more credible in individual positions.