“Tygrys” w Sztuce Nowożytnej Europejskiej: jako Symbol Komunikacji Sztuki i Kultury między Europą a Chinami

Zwierzęta zawsze były stałym tematem w dziełach sztuki, z których każda może odnosić się do konkretnej symboliki. Tygrys, jako typowe azjatyckie zwierzę, obdarzony głęboką historią w Chinach w zakresie sztuki i kultury, był obcy Europejczykom przed czasem średniowiecza. W większości przypadków uważano go za jedną z najgroźniejszych bestii-na arenie cyrku lub w Koloseum, dopóki kultura bizantyjska nie przeniosła części cywilizacji azjatyckiej na kontynent europejski, stopniowo wyłania się obraz tygrysa w mozaikowych posadzkach lub jako ilustracja literatury, w której ludzie czasami nawet mylili tygrysa z lampartami. Odkąd wiek odkryć złamał geograficzną izolację między kontynentami, komunikacja kulturowa i artystyczna między Europą i Azją została wzmocniona przez realizację misji jezuitów lub wysłanników do Azji, a dokładniej do Chin. Więcej wiedzy o oriencie zostało wprowadzone do Europy, a tygrys staje się coraz bardziej znany artystom, szczególnie tym, którzy pochodzą z okręgu flamandzkiego, Wielkiej Brytanii lub z innych krajów, które przyczyniają się do odkryć geograficznych, tacy przedstawiciele jak Peter Paul Rubens, Sir Peter François Bourgeois i Wenzel Peter. W tym czasie w sztuce tygrys często odgrywał rolę obiektu walki w scenach łowieckich, lub symbolu Azji i sztuki azjatyckiej. Później, dzięki rozkwitowi Chinoiserie, duża ilość wyrobów chińskiego rzemiosła artystycznego eksportowano do krajów europejskich, najczęściej w postaci porcelanowych wyrobów lub drewnianych mebli z elementami wizerunku tygrysa. Wówczas tygrysa kojarzono ogólnie jako wytwór kultury chińskiej, a nie azjatyckiej. Zasadniczo, ta praca po pierwsze wprowadzi tygrysa w kulturę i sztukę Chin, ponadto przedstawia komunikację między cywilizacjami, dzięki dziełom jezuitów i podróżników, oraz ukazuje tygrysa jako element orientalny w dziełach nowożytnej sztuki europejskiej.

Animals have always been a permanent topic in works of art, each of which may refer to a specific symbol. Tiger, as a typical Asian animal, endowed with a profound history in China regarding art and culture, was quite alien to European people before the Medieval Time. In most conditions it was regarded as one of the fiercest beasts on display of circus or Colosseum, until Byzantine culture brought part of Asian civilization to Europe continent, there gradually emerges the image of tiger in mosaic floors or as an illustration of literature, in which people sometimes even mistook tiger for leopard. Since the Discovery Age broke the geographical isolation between continents, the cultural and art communication between Europe and Asia was strengthened by the implement of Jesuits’ or envoys’ mission to Asia, or precisely, to China. More knowledge about the orient was being introduced to the Europe and tiger is getting more and more known by artists, to be particular, those from Flemish district, Britain or any other countries that contribute much to the geographical discovery, representatives such as Peter Paul Rubens, Sir Peter François Bourgeois and Wenzel Peter. At that time relevant with art tiger often played the role as a fighting object in hunting scenes, or the symbol of Asia and Asian civilization. Later, with the flourish of Chinoiserie, a large quantity of Chinese artistic crafts exported into European society, the tiger image on the design of porcelain wares or wooden furniture is seen generally as the representative of China or Chinese culture rather than Asia. Basically, this thesis will firstly introduce the tiger culture and art mainly in China, focus on the presentation of the image tiger in European art especially during the 14th century to 18th century, meanwhile the works or experience of Jesuits and envoys visiting China which bridged the communication between civilizations, so that to tease out the history of tiger as an oriental element existing in European modern time.