Care for a patient with schizophrenia based on Callista Roy's adaptive model

Wprowadzenie: Schizofrenia to poważna choroba psychiczna o przewlekłym i narastającym przebiegu. Dotyczy ona zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Objawy schizofrenii dzielą się na pozytywne (wytwórcze), tj. omamy czy urojenia oraz negatywne, tj. anhedonia czy wycofanie. Na rozwój choroby składają się zarówno czynniki genetyczne, biologiczne, jak i środowiskowe, a leczenie polega na stosowaniu odpowiedniej farmakoterapii oraz metod niefarmakologicznych, do których nalężą m.in psychoterapia, psychoedukacja, czy leczenie elektrowstrząsami.Cel pracy: Celem pracy była analiza zachowań adaptacyjnych i dezadaptacyjnych pacjentki, sformułowanie diagnoz pielęgniarskich, zaplanowanie interwencji oraz ocena ich skuteczności.Materiał i metody: W badaniu zastosowano metodę indywidualnego przypadku. Dane zgromadzono przy użyciu wywiadu pielęgniarskiego, obserwacji, dokumentacji medycznej oraz narzędzi badawczych: Skróconego Kwestionariusza Oceny Jakości Życia (WHOQOL-BREF) i Skali Akceptacji Choroby (AIS). Opieką objęto 48-letnią pacjentkę z rozpoznaną schizofrenią paranoidalną. W analizie wykorzystano cztery tryby adaptacji według Roy: fizjologiczny, koncepcji siebie, ról społecznych oraz współzależności.Wyniki: W wyniku przeprowadzonej diagnozy zidentyfikowano sześć głównych diagnoz pielęgniarskich, w tym: zaburzony proces adaptacyjny, nieadekwatne postrzeganie siebie, zaburzenia funkcjonowania społecznego, ryzyko nieprzestrzegania leczenia farmakologicznego, skutki uboczne leków oraz nadwaga. Zaplanowane interwencje obejmowały edukację zdrowotną, wsparcie psychiczne, budowanie relacji społecznych oraz modyfikację stylu życia.Wnioski: Wnioski z pracy wskazują na potrzebę indywidualnego podejścia, kompleksowej opieki pielęgniarskiej oraz ścisłej współpracy pacjentki z zespołem terapeutycznym. Pomimo wielu trudności, zauważono poprawę jakości życia pacjentki, zwłaszcza w zakresie samooceny, przestrzegania zaleceń terapeutycznych oraz zwiększenie aktywności społecznej.

Introduction: Schizophrenia is a serious mental illness with a chronic and progressive course. It affects both women and men. The symptoms of schizophrenia are categorized as positive (productive), such as hallucinations or delusions, and negative, such as anhedonia or social withdrawal. The development of the disorder is influenced by genetic, biological, and environmental factors. Treatment involves appropriate pharmacotherapy as well as non-pharmacological methods, including psychotherapy, psychoeducation, and electroconvulsive therapy.Aim: The aim of this study was to analyze the adaptive and maladaptive behaviors of a female patient, formulate nursing diagnoses, plan interventions, and assess their effectiveness.Materials and methods: The study employed a case study method. Data were collected through nursing interviews, observation, medical documentation, and research tools such as Shortened Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF) and Acceptance of Illness Scale (AIS). The subject of the study was a 48-year-old female patient diagnosed with paranoid schizophrenia. The analysis was conducted based on Roy’s four modes of adaptation: physiological, self-concept, role function, and interdependence.Results: Six main nursing problems were identified through the diagnostic process, including: disturbed adaptive process, inadequate self-perception, impaired social functioning, risk of non-adherence to pharmacological treatment, side effects of medication, and overweight. Planned interventions included health education, psychological support, building social relationships, and lifestyle modification.Conclusions: The findings indicate the necessity of an individualized approach, comprehensive nursing care, and close cooperation between the patient and the therapeutic team. Despite numerous challenges, an improvement in the patient’s quality of life was observed, particularly in the areas of self-esteem, treatment adherence, and social activity.