Analiza rozszczepionej tożsamości kobiecej w dziełach Anny Kavan Who are you? i Asylum Piece

Celem pracy jest zbadanie przedstawienia kryzysu egzystencjalnego oraz rozproszenia tożsamości kobiecej w twórczości Anny Kavan, w szczególności w utworach Asylum Piece oraz Who Are You?. Metodologia pracy obejmuje teorię feministyczną, badania nad niepełnosprawnością oraz chorobami psychicznymi, wraz z odniesieniem do badań nad traumą. Analizie poddano reprezentację kobiet i chorób psychicznych w literaturze na przestrzeni wieków, społeczny krajobraz Wielkiej Brytanii w pierwszej połowie i na początku drugiej połowy XIX wieku, a także zjawisko izolacji pacjentek psychiatrycznych. W pierwszej części pracy omówiono sposób przedstawienia kryzysu egzystencjalnego w dziełach Kavan, ukazując wewnętrzny świat pacjentki psychiatrycznej oraz analizując środki stylistyczne i techniki narracyjne, które służą autentycznemu oddaniu złożoności kobiecej tożsamości i pogłębieniu jej zrozumienia. Zbadano również wpływ twórczości Kafki oraz osobistych doświadczeń Kavan związanych z uzależnieniem i pobytami w instytucjach psychiatrycznych na jej styl artystyczny i dzieła. Izolacja kobiet obecna w literaturze i społeczeństwie została przedstawiona z różnych perspektyw, aby ukazać spotykającą je przemoc z wykorzystaniem zmieniających się punktów widzenia. Podkreślono także rolę świata przyrody jako sposobu zakotwiczenia postaci w rzeczywistości oraz jako środka obrazowania stanów psychicznych – podobnie jak użycie tzw. „nie-miejsc”. Wyniki badań wskazują, że zastosowanie przez Kavan narracji z perspektywy pacjentki może przyczynić się do budowania empatii i lepszego zrozumienia osób zmagających się z chorobami psychicznymi, jednocześnie krytykując opresyjne instytucje psychiatryczne, normy społeczne i czynniki zewnętrzne.

The aim of this thesis is to investigate the ways in which existential crisis and fragmented female identity are portrayed in Anna Kavan’s works Asylum Piece and Who Are You?. The research areas for this thesis include feminist theory, disability studies, and mental illness studies, with references to trauma studies. The representation of women and mental illness in English-language literature over centuries, the social landscape of early- and mid-19th-century Britain, and the isolation and entrapment of mentally ill patients are explored. In the first part, the depiction of existential crisis in Kavan’s works is examined, offering insight into the internal world of the female psychiatric patient and exemplifying stylistic devices and narrative techniques used to convey a genuine portrayal of complex female identity creating deeper understanding of mental illness. Kafka’s influence, as well as Kavan’s personal experiences with addiction and her stays in mental institutions, are investigated to assess their impact on her writing. The depiction of women’s entrapment in society is examined from various perspectives to highlight abuse through shifting lenses. The role of the natural world is emphasized as a means of anchoring characters to reality and is used as a device to depict mental states—similar to the use of "non-places." Finally, the research findings demonstrate how Kavan’s narrative from the perspective of the patient can foster empathy and promote a better understanding of mentally ill individuals, while also critiquing oppressive mental institutions, societal norms, and external forces.