Wyprodukowane w Japonii, sprzedane w Ameryce: Rola Stanów Zjednoczonych w gospodarczym rozwoju i wyzwaniach współczesnej Japonii

Niniejsza praca została napisana w celu przeanalizowania ewolucji relacji gospodarczych między Stanami Zjednoczonymi a Japonią od zakończenia II wojny światowej, ze szczególnym uwzględnieniem roli dostępu do amerykańskiego rynku w rozwoju gospodarczym Japonii oraz przekształcenia tych relacji z głównie ekonomicznych w strategiczne. Poprzez ujęcie ekonomiczne, polityczne i historyczne praca bada, w jaki sposób Japonii udało się przejść od gospodarki powojennej do jednego z najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw, jak opracowała strategię rozwoju opartego na eksporcie oraz jak japońskie firmy dostosowały się do współczesnej globalnej konkurencji.Praca opiera się głównie na studiach przypadków w ujęciu chronologicznym, z silnym naciskiem na analizę polityki rządowej, danych handlowych oraz strategii firm w kluczowych sektorach eksportowych, takich jak przemysł tekstylny, motoryzacyjny i elektroniczny. W pracy wykorzystano dane pochodzące z wiarygodnych źródeł, takich jak MITI, OECD, Bank Światowy oraz raporty korporacyjne firm omawianych w pracy, aby ocenić zmiany gospodarcze w pięciu głównych okresach: odbudowa kierowana przez USA (1945–1952), cud gospodarczy (1954–1973), era szybkiego wzrostu i napięć handlowych (1970-1980), dekada stagnacji i jej następstwa (1990-2000) oraz współpraca strategiczna po 2010 roku.Badanie wykazuje, że obecność Stanów Zjednoczonych była kluczowa dla wczesnego rozwoju przemysłowego Japonii, a dostęp do rynku amerykańskiego przyczynił się do dynamicznego wzrostu eksportu. Lata 80. przyniosły napięcia handlowe, które doprowadziły do reform strukturalnych i zmotywowały japońskie firmy do dywersyfikacji strategii poprzez inwestycje w badania i rozwój oraz tworzenie wspólnych łańcuchów dostaw ze Stanami Zjednoczonymi.W konkluzji stwierdzono, że relacje gospodarcze USA–Japonia ewoluowały od zależności ku współpracy. Obecnie, gdy oba kraje współpracują w dziedzinie półprzewodników, zielonej energii i infrastruktury cyfrowej, ich partnerstwo definiowane jest nie tylko przez handel bilateralny, ale przede wszystkim przez wspólne globalne cele strategiczne i technologiczne.

This thesis was written to see the evolution of the U.S.-Japan economic relations from the end of the World War 2, focusing on the role of American market access in Japan's economic development and the transformation of the relations from the mostly economic to strategic. Through economic, political and historical outlook, it investigates how Japan managed to transition from post-war economy to one of the most economically powerful states, how it developed its export-led strategy and how Japanese companies adapted to modern global competition.This work is mainly based on case studies in a chronological order with strong emphasis on analysis of government policy, trade statistics, and firm-level strategies in key export sectors such as textiles, automobiles, and electronics. The thesis uses data from reliable sources, like MITI, OECD, World Bank, and corporate reports from the companies mentioned in the thesis to evaluate the economic shifts across five periods: he U.S.-led reconstruction (1945–1952), the economic miracle (1954–1973), the high-growth friction era (1970s–1980s), the lost decade and aftermath (1990s–2000s), and post-2010 strategic cooperation. The research reveals that U.S presence was essential for Japan's early industrial growth and economic development and the access to the American market boosted export-driven growth of the state. The 1980s provoked structural reforms due the trade tension between the U.S. and Japan, and those changes motivated Japan's firms to diversify its strategies trough R&D and diversifying supply chains with the United States. The study concludes that U.S.–Japan economic ties have evolved from dependence to collaboration. As these two countries now cooperate on semiconductors, green energy and digital infrastructure, their partnership is not anymore defined only by bilateral trade, but rather by shared global strategic and technological goals.