Physical Activity and Quality of Life of Stroke Caregivers.

Wstęp: Opiekunowie osób po udarze mózgu są jedną z najbardziej licznych grup nieformalnych opiekunów w Polsce. Sprawowanie opieki wiąże się z wyzwaniami, które mogą zwiększać obciążenie psychiczne, fizyczne i społeczne, dlatego konieczne jest określenie czynników poprawiających jakość życia opiekunów. Praca ta ma na celu ocenienie czy aktywność fizyczna może pełnić istotną rolę w przeciwdziałaniu negatywnym skutkom sprawowania opieki. Cel: Celem pracy jest ocena jakości życia opiekunów osób po udarze mózgu, z odniesieniem do stopnia obciążenia opieką i zbadania jego związku z poziomem aktywności fizycznej opiekunów.Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 128 opiekunów osób po udarze mózgu. Do przeprowadzenia badania wykorzystano ankietę internetową ze standaryzowanymi narzędziami: Caregiver Burden Scale (CBS) do oceny poziomu obciążenia opieką, International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) do oceny poziomu aktywności fizycznej oraz autorski kwestionariusz oceniający stosunek opiekunów do aktywności fizycznej.Wyniki: W przeprowadzonym badaniu stwierdzono duże obciążenie opiekunów, szczególnie manifestujące się izolacją społeczną i trudnościami środowiskowymi. Czynnikami istotnie zwiększającymi poziom obciążenia opieką były: płeć żeńska opiekuna, zwiększony wymiar pracy zawodowej opiekuna, wyższy poziom BMI podopiecznego oraz dłuższy czas sprawowania opieki. Analiza nie wykazała istotnej korelacji pomiędzy poziomem aktywności fizycznej opiekunów a całkowitym poziomem obciążenia opieką. Istotne zależności ujawniono jednak w odniesieniu do wybranych komponentów obciążenia, określonych przez kategorie: zaangażowania emocjonalnego oraz rozczarowania. Jednocześnie, aż 96% respondentów wyraziło chęć podejmowania aktywności fizycznej, a najczęstszymi barierami w jej podejmowaniu były brak czasu i brak siły.Wnioski: Uzyskane wyniki sugerują, że aktywność fizyczna, mimo braku istotnej korelacji z całkowitym poziomem obciążenia, może odgrywać istotną rolę w łagodzeniu jego wybranych komponentów. Wysoka gotowość opiekunów do podejmowania aktywności fizycznej wskazuje na potrzebę opracowania celowanych programów ruchowych, dedykowanych zarówno opiekunom, jak i ich podopiecznym. Takie działania mogą skutecznie zmniejszyć ciężar sprawowania opieki oraz uskutecznić rehabilitację osób po udarze mózgu.

Background: Post-stroke caregivers are one of the most numerous groups of informal caregivers in Poland. Caring involves challenges that can increase psychological, physical, and social burden, so it is necessary to identify factors that improve caregivers' quality of life. This work aims to assess whether physical activity can play a significant role in counteracting the negative effects of caregiving. Purpose: The purpose of this study is to assess the quality of life of caregivers of post-stroke patients, with reference to the degree of caregiving burden and to examine its relationship with the level of physical activity of caregivers.Material and methods: 128 caregivers of post-stroke individuals took part in the study. An online questionnaire with standardized tools was used to conduct the study: Caregiver Burden Scale (CBS) to assess the level of caregiving burden, International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) to assess the level of physical activity, and an authors’ own questionnaire to assess caregivers' attitudes toward physical activity.Results: The study found a high caregiver burden, particularly manifested in social isolation and environmental difficulties. Factors significantly increasing the level of caregiving burden were the female gender of the caregiver, the increased workload of the caregiver, the higher BMI level of the stroke survivor, and the longer duration of caregiving. The analysis revealed no significant correlation between the level of physical activity of caregivers and the total level of caregiving burden. However, significant correlations were revealed for selected components of burden, defined by the categories of emotional involvement and disappointment. At the same time, as many as 96% of respondents expressed a desire to engage in physical activity, and the most common barriers to doing so were lack of time and lack of strength.Conclusions: The results suggest that physical activity, despite the lack of a significant correlation with the total level of burden, can play a significant role in alleviating its selected components. The high willingness of caregivers to engage in physical activity indicates the need to develop targeted physical activity programs dedicated to both caregivers and their residents. Such activities can effectively reduce the burden of caregiving and make the rehabilitation of post-stroke individuals more effective.