Prawny i etyczny wpływ klonowania głosu przez sztuczną inteligencję na prawa autorskie i prawa osobiste w muzyce.

Rozwój technologii klonowania głosu za pomocą sztucznej inteligencji zmienił branżę muzyczną, umożliwiając niezwykle dokładne naśladowanie głosów artystów. Choć innowacja ta może oferować możliwości ekonomiczne i twórcze, technologie klonowania głosu wyprzedziły tempo, w jakim przepisy mogą się do nich dostosować, co rodzi zarówno istotne wyzwania prawne, jak i etyczne. Obejmują one nieautoryzowane wykorzystanie głosów artystów, erozję autentyczności w procesie twórczym oraz brak pewności w istniejących ramach prawnych.W szczególności, niniejszy artykuł analizuje wpływ klonowania głosu przez sztuczną inteligencję na prawa autorskie i dobra osobiste, a także potencjalne rozwiązania prawne mające na celu złagodzenie tego podwójnego wpływu. W szerszym ujęciu, niniejsza rozprawa ma na celu podkreślenie podstawowych kwestii etycznych, od kwestionowania tożsamości artysty po kwestionowanie samej koncepcji twórczości artystycznej.Koncentrując się na europejskich ramach prawnych, orzecznictwie, bieżących kontrowersjach prawnych i debatach etycznych, niniejsze badanie ocenia adekwatność obecnych podejść i proponuje rozwiązania. Argumentuje, że stosowanie narzędzi do klonowania głosu AI wykorzystuje luki w prawie autorskim i prawach osobistych, pomimo pojawienia się rozwiązań prawnych, takich jak systemy licencjonowania, i wskazuje, że podstawowe obawy etyczne dotyczące ludzkiej kreatywności i autentyczności pozostają nierozstrzygnięte.Ostatecznie, niniejszy artykuł wykorzystuje przypadek klonowania głosu AI w muzyce, aby podnieść fundamentalne pytanie o to, co pozostaje z ludzkiej kreatywności w obliczu rosnącego wykorzystania technologii AI. Główny wniosek jest taki, że potrzebne są zharmonizowane reformy prawne i wytyczne etyczne w celu ochrony praw autorskich i dóbr osobistych artystów, przy jednoczesnym potwierdzeniu wewnętrznej wartości ludzkiego artyzmu, tak aby sztuka i wyobraźnia nie zostały pochłonięte przez innowacje technologiczne.Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)

The development of AI voice cloning technologies has transformed the music industry by enabling extremely accurate imitations of artists’ voices. While this innovation may offer economic and creative opportunities, voice cloning technologies have outrun the pace at which laws can adapt, raising both significant legal and ethical challenges. These include the unauthorised use of artists’ voices, the erosion of authenticity in the creative process, and the lack of certainty in existing legal frameworks.More specifically, this paper analyses the impact of AI voice cloning on copyright and personality rights as well as the potential legal solutions to mitigate this dual impact. More broadly, this dissertation seeks to highlight the underlying ethical issues, from challenging the artist’s identity to questioning the very concept of artistic creativity.Focusing on the European legal framework, case law, ongoing legal controversies, and ethical debates, this study assesses the adequacy of current approaches and proposes solutions. It argues that the use of AI voice cloning tools exploit vulnerabilities in copyright and personality rights law, despite the emergence of legal solutions such as licensing schemes, and points out that underlying ethical concerns regarding human creativity and authenticity remain pending.Ultimately, this paper uses the case of AI voice cloning in music to raise the fundamental question of what is left of human creativity in the face of the growing use of AI technologies. The main conclusion is that harmonised legal reforms and ethical guidelines are needed to safeguard artists’ copyrights and personality rights, while reaffirming the intrinsic value of human artistry so that art and imagination are not engulfed by technological innovation.