Skin lesions associated with thyroid dysfunction

Tarczyca jako największy gruczoł wewnątrzwydzielniczy odgrywa kluczową rolę w organizmie człowieka, regulując przemianę materii oraz wpływając na układ rozrodczy, sercowo-naczyniowy, nerwowy, stan psychiczny oraz stan skóry. W niniejszej pracy starano się przedstawić aktualny stanu wiedzy na temat możliwości leczenia i pielęgnacji zmian skórnych, które towarzyszą chorobom tarczycy na podstawie przeglądu dostępnej literatury naukowej. Skóra stanowi doskonały wskaźnik problemów z tarczycą, a jej kondycja zależy od działania hormonów tarczycy na różne komórki skóry, takie jak keratynocyty, fibroblasty czy mieszki włosowe. Do zamian w obrębie skóry dochodzi zarówno podczas nadczynności jak i niedoczynności tego gruczołu. W niedoczynności tarczycy najczęściej występującymi objawami skórnymi są: suchość, bladość, nadmierne rogowacenie okolic łokci, kolan, dłoni i stóp, trądzik, obrzęki, bielactwo nabyte, łysienie plackowate, łamliwość paznokci czy onycholiza. Natomiast w nadczynności tarczycy charakterystycznymi objawami skórnymi są: ciepła, wilgotna skóra, nadmierne pocenie się, łojotok, melazma oraz specyficzne zmiany na paznokciach i włosach. Regularne monitorowanie funkcji tarczycy oraz poziomu hormonów tarczycy i przeciwciał tarczycowych jest kluczowe w kontekście identyfikacji i leczenia zmian skórnych związanych z zaburzeniami skórnymi. W szczególności, w przypadku pacjentów z melazmą, bielactwem nabytym czy trądzikiem pospolitym, istotne jest uwzględnienie profilaktyki i monitorowania czynności tarczycy w planie leczenia dermatologicznego, aby zidentyfikować i skorygować potencjalne zaburzenia hormonalne wpływające na stan skóry. Pielęgnacja skóry u osób z niedoczynnością tarczycy powinna skupiać się na eliminowaniu skórnych objawów tej choroby takich jak suchość czy świąd, gdzie zastosowanie znalazły humektanty. Jako zabiegi kosmetologiczne natomiast zalecane są: mikrodermabrazja, elektrostymulacja, jonoforeza, peeling kawitacyjny czy sonoforeza. W nadczynności tarczycy skóra jest ucieplona, wilgotna, zaczerwieniona, często występuje łojotokowe zapalenie skóry, swędzenie, pokrzywka ścieńczenie naskórka i pogrubienie skóry właściwej oraz nadmierna pigmentacja. Pielęgnacja skóry u osób z nadczynnością tarczycy powinna obejmować łagodzenie zaczerwienienia i świądu z wykorzystaniem preparatów z kwiatu nagietka lekarskiego, nasion lnu zwyczajnego czy kory oczaru wirginijskiego, a także regulujące wydzielanie sebum poprzez stosowanie izotretynoiny lub kwasu salicylowego. Możliwymi do zastosowania zabiegami kosmetycznymi są peelingi kwasowe regulujące wydzielanie sebum i działające przeciwzapalnie oraz zabiegi z wykorzystaniem IPL. Wzrost świadomości dotyczącej związku między chorobami tarczycy a zmianami skórnymi jest kluczowy dla poprawy jakości życia pacjentów. Edukacja pacjentów oraz pracowników ochrony zdrowia na temat możliwych objawów skórnych związanych z dysfunkcją tarczycy może prowadzić do wcześniejszej diagnostyki i skuteczniejszego leczenia, co wpłynie na poprawę wyników zdrowotnych oraz jakości życia pacjentów.

The thyroid, as the largest endocrine gland, plays a key role in the human body by regulating metabolism and affecting the reproductive, cardiovascular, nervous systems, mental state, and skin condition. This paper aims to present the current state of knowledge regarding the treatment and care of skin changes accompanying thyroid diseases based on a review of available scientific literature. The skin serves as an excellent indicator of thyroid issues, and its condition depends on the action of thyroid hormones on various skin cells, such as keratinocytes, fibroblasts, and hair follicles. Skin changes occur in both hyperthyroidism and hypothyroidism.In hypothyroidism, the most common skin symptoms include dryness, pallor, excessive keratinization of the elbows, knees, hands, and feet, acne, swelling, vitiligo, alopecia areata, brittle nails, or onycholysis. In hyperthyroidism, characteristic skin symptoms include warm, moist skin, excessive sweating, seborrhea, melasma, and specific changes to the nails and hair. Regular monitoring of thyroid function, thyroid hormone levels, and thyroid antibodies is crucial for identifying and treating skin changes related to thyroid disorders. Particularly for patients with melasma, vitiligo, or acne vulgaris, incorporating thyroid monitoring and prevention in dermatological treatment plans is essential to identify and correct potential hormonal imbalances affecting skin health.Skin care for individuals with hypothyroidism should focus on eliminating symptoms such as dryness or itching, where humectants have been found effective. Recommended cosmetic treatments include microdermabrasion, electrostimulation, iontophoresis, cavitation peeling, and sonophoresis. In hyperthyroidism, the skin is warm, moist, and often shows seborrheic dermatitis, itching, hives, thinning of the epidermis, thickening of the dermis, and excessive pigmentation. Skin care for hyperthyroid patients should focus on soothing redness and itching using preparations from marigold flowers, flax seeds, or witch hazel bark, as well as regulating sebum secretion with isotretinoin or salicylic acid. Cosmetic treatments that may be used include acid peels to regulate sebum secretion and reduce inflammation, as well as treatments using IPL (intense pulsed light).Increasing awareness of the link between thyroid diseases and skin changes is crucial for improving patients quality of life. Educating patients and healthcare professionals about possible skin symptoms related to thyroid dysfunction can lead to earlier diagnosis and more effective treatment, improving health outcomes and patients quality of life.