Język i manipulacja w literaturze dystopijnej: „Rok 1984” George'a Orwella, „Opowieść podręcznej” i „Testamenty” Margaret Atwood oraz „451 stopni Fahrenheita” Raya Bradbury'ego

Niniejsza praca „Język i manipulacja w literaturze dystopijnej: „Rok 1984” George'a Orwella, „Opowieść podręcznej” i „Testamenty” Margaret Atwood oraz „451 stopni Fahrenheita” Raya Bradbury'ego” ma na celu przeprowadzenia analizy wykorzystania środków językowych jako form opresji stosowanych przez rządzący reżim. We wstępie autor wyjaśnia, że język może być nie tylko narzędziem do przekazywania informacji, ale także środkiem służącym do zmieniania rzeczywistości, wpływania na myśli i usuwania sprzeciwu. W tej sekcji przedstawiono definicje terminów „dystopia” oraz „utopia”. Rozdział pierwszy: „Od myślozbrodni do nowomowy: Analiza "Roku 1984" George’a Orwella”, skupia się na działaniach Partii, roli Wielkiego Brata oraz metodach działania Oceanii w celu utrzymania roli światowego hegemona. Ważną częścią jest również analiza nowomowy, skonstruowanej tak, aby wykluczać buntownicze idee, które definiują myślozbrodnię. Rozdział drugi: „Za zasłoną Gileadu: Manipulacja językowa w „Opowieści podręcznej” i „Testamentach” Margaret Atwood” bada dystopijny świat Gileadu, przedstawiony w powieściach Atwood. Głównym narzędziem władzy jest tu wykorzystanie tekstów religijnych w celu upokorzenia, zniewolenia i demoralizacji obywateli, głównie kobiet, poprzez wymazanie ich indywidualnej tożsamości, a następnie zastąpienie jej przydzielonymi z góry funkcjami w ramach społeczno-politycznej struktury Gileadu. W rozdziale trzecim „Płonące prawdy: Kontrola językowa i propaganda w "Fahrenheit 451" Raya Bradbury'ego” poddano analizie wizję Raya Bradbury’ego, który ukazuje społeczeństwo pozbawione dostępu do książek, a także porusza kwestie wykorzystania technologii jako substytutu utraconego dziedzictwa kulturowego, naukowego i historycznego. W „Podsumowaniu” porównano i zestawiono charakterystyczne cechy światów przedstawionych w analizowanych powieściach, aby pokazać, jak ważną rolę odgrywa język w tworzeniu i podtrzymywaniu opresyjnych społeczeństw. Praca wskazuje na szersze implikacje tych dzieł dla współczesnego społeczeństwa, ostrzegając przed manipulacją językową w realnym świecie.

The first section is the Introduction, which explains that language can be not only a tool for conveying information but also a weapon for changing reality, influencing thought and removing opposition. This section provides definitions of the terms dystopia and utopia. In chapter one: From Thoughtcrime to Newspeak: The Analysis of G. Orwell's Nineteen Eighty-Four, the main focus is on the activities of the Party led by Big Brother and the methods of operation to exercise Oceania’s role as world hegemon. Also of the importance is the use of Newspeak, constructed to exclude the rebellious ideas that define thoughtcrime. In chapter two: Beyond the Gileadean Veil: Linguistic Manipulation in Margaret Atwood's The Handmaid's Tale and The Testaments, the author explores the dystopian world of Gilead depicted in Atwood's novels. The main tool is the use of religious texts to humiliate, enslave and demoralise, mainly women, by erasing their identities and then replacing them with the allocated functions within the socio-political structure of Gilead. Chapter three: Burning Truths: Linguistic Control and Propaganda in Ray Bradbury's Fahrenheit 451 analyses Ray Bradbury's vision of a society deprived of books and discusses themes of using technology as a substitute for lost cultural, scientific and historical heritage. The Conclusion compares different authors' visions to show how important role language plays in creating and sustaining oppressive societies. The thesis points to the wider implications of these literary works for contemporary society, warning against language manipulation in the real world.