Social anxiety, emotional intelligence and temperament among musicians

The aim of this work was to examine the associations between social anxiety, domains of emotional intelligence (EI) and temperament among musicians as they are particularly exposed to negative consequences of anxiety while performing in public. Of key interest was whether EI can affect the level of social anxiety depending on temperamental traits. Eighty – two secondary school music students participated in this study. Research data were collected using Self – Consciousness Scale, Test of Emotional Intelligence and The EAS Temperament Survey. The results showed that the level of social anxiety correlates positively with such temperamental factors as emotionality – distress and emotionality – fear. The interaction between social anxiety, emotionality – distress and the domain of EI called regulation of emotion was statistically significant. EI can therefore help to reduce the level of social anxiety among temperamentally susceptible to it individuals. This outcome – due to possible practical implications - needs further investigation.

Celem pracy było zbadanie związków między lękiem społecznym, inteligencją emocjonalną i temperamentem w grupie muzyków, jako że są oni szczególnie narażeni na negatywne skutki lęku w czasie występów publicznych. W szczególności próbowano dociec czy inteligencja emocjonalna może wpływać na poziom lęku społecznego w zależności od posiadanych cech temperamentu. Grupę badaną stanowiło 82 uczniów uczęszczających do szkoły muzycznej II stopnia. Użyto następujących narzędzi: Skali Autokoncentracji, Testu Inteligencji Emocjonalnej oraz Kwestionariusza Temperamentu EAS. Wyniki pokazały, że poziom lęku społecznego koreluje pozytywnie z takimi cechami temperamentu jak niezadowolenie i strach. Interakcja między poziomem lęku społecznego, niezadowoleniem i składową inteligencji emocjonalnej, zwaną regulacją emocji, była istotna statystycznie. Inteligencja emocjonalna może więc pomagać w zmniejszaniu poziomu lęku społecznego u osób temperamentalnie podatnych na jego powstawanie. Rezultaty te – ze względu na możliwe implikacje praktyczne – wymagają dalszych badań.