Efekt Warburga a perspektywy terapii nowotworów

licenciate
dc.abstract.enIn 1924 know German biochemist Otto Warburg, announced a hypothesis suggesting that the formation of cancer cells is accompanied by the change in their metabolism. Metabolism of non-cancer cells is largely based on oxidative phosphorylation. Most cancer cell types gain energy mainly through the glycolytic pathway, independently of presence or lack of oxygen in microenvironment. This effect named after its discoverer is accompanied by an increase in the use of glucose and intracellular acidification, caused by excessive production of lactic acid. The specific characteristics of altered cancer metabolism is a basis for research on drugs with therapeutic potential that can reverse the Warburg effect. Dichloroacetate, 2-deoksyglucose, 3-bromopyruvate acid are studied candidates, for their ability to block, regulate or indirectly influence specific enzymatic or signaling pathways associated with cancer. Dichloroacetate, 2-deoksyglucose and 3-bromopyruvate block the activity hexokinase II, which is highly expressed in multiple tumor types in contrast to normal cells. In addition DCA inhibits pyruvate dehydrogenase kinase, which is responsible for inactivation of pyruvate dehydrogenase by phosphorylation. Moreover 2-deoksyglucose decreases glucose levels in cells by inhibiting glucose uptake. This results in poor supply of glucose required for glycolysis. All properties of the above mentioned compounds lead to reduction in the proliferation and activation of apoptosis in cancer cells. In summary, there are future possibilities of use of dichloroacetate, 2-deoksyglucose and 3-bromopyruvate for targeted or combination anticancer therapies.pl
dc.abstract.plW 1924 roku niemiecki biochemik Otto Warburg ogłosił hipotezę sugerującą, że powstawaniu komórek nowotworowych towarzyszą zmiany w ich metabolizmie. Metabolizm komórek prawidłowych w dużej mierze opiera się na fosforylacji oksydacyjnej. Większość typów komórek nowotworowych uzyskuje energię głównie w szlaku glikolitycznym, niezależnie od obecności lub braku tlenu w mikrośrodowisku. Efektowi temu nazwanemu na cześć odkrywcy towarzyszy wzrost zużycia glukozy i zewnątrzkomórkowe zakwaszenie, spowodowane nadmiernym wytwarzaniem kwasu mlekowego. Specyfika zmienionego metabolizmu nowotworowego jest podstawą do badań nad lekami o potencjale terapeutycznym, które mogłyby odwrócić efekt Warburga. Kwas dichlorooctowy, 2-deoksyglukoza, 3-bromopirogronian badane są jako potencjalni kandydaci, ze względu na zdolność do blokowania, regulowania lub pośredniego wpływania na specyficzne enzymy czy ścieżki sygnalizacyjne związane z nowotworami. Kwas dichlorooctowy, 2-deoksyglukoza i 3-bromopirogronian blokują aktywność Heksokinazy II, która ulega zwiększonej ekspresji w wielu typach nowotworów w porównaniu do prawidłowych komórek. W dodatku kwas dichlorooctowy hamuje aktywność kinazy dehydrogenazy pirogronianowej, która jest odpowiedzialna za inaktywację dehydrogenazy pirogronianowej przez jej fosforylację. Ponadto 2-deoksyglukoza zmniejsza poziom glukozy w komórkach przez hamowanie wychwytu glukozy. W rezultacie prowadzi to do wyczerpania zasobów glukozy potrzebnej do procesu glikolizy. Wszystkie właściwości wyżej wymienionych związków powodują zmniejszenie proliferacji oraz aktywację apoptozy w komórkach nowotworowych. Podsumowując, istnieją przyszłe możliwości wykorzystania kwasu dichlorooctwoego, 2-deoksyglukozy, 3-bromopirogronianu do celowanych lub skojarzonych terapii przeciwnowotworowych.pl
dc.affiliationWydział Biologiipl
dc.areaobszar nauk przyrodniczychpl
dc.contributor.advisorBubka, Monika - 141881 pl
dc.contributor.authorŻądło, Tomaszpl
dc.contributor.departmentbycodeUJK/WBNOZpl
dc.contributor.reviewerBubka, Monika - 141881 pl
dc.contributor.reviewerLityńska, Anna - 130002 pl
dc.date.accessioned2020-07-26T19:54:53Z
dc.date.available2020-07-26T19:54:53Z
dc.date.submitted2016-09-09pl
dc.fieldofstudybiologiapl
dc.identifier.apddiploma-103180-84959pl
dc.identifier.projectAPD / Opl
dc.identifier.urihttps://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/209722
dc.languagepolpl
dc.subject.enWarburg effect, 2-deoxyglucose, dichloroacetate, 3-bromopyruvate, pentose phosphate pathway, HIF-1pl
dc.subject.plefekt Warburga, kwas dichlorooctowy, 2-deoksyglukoza, 3-bromopirogronian, ścieżka pentozofosforanowa, HIF-1pl
dc.titleEfekt Warburga a perspektywy terapii nowotworówpl
dc.title.alternativeThe Warburg effect: perspectives for cancer therapiespl
dc.typelicenciatepl
dspace.entity.typePublication
dc.abstract.enpl
In 1924 know German biochemist Otto Warburg, announced a hypothesis suggesting that the formation of cancer cells is accompanied by the change in their metabolism. Metabolism of non-cancer cells is largely based on oxidative phosphorylation. Most cancer cell types gain energy mainly through the glycolytic pathway, independently of presence or lack of oxygen in microenvironment. This effect named after its discoverer is accompanied by an increase in the use of glucose and intracellular acidification, caused by excessive production of lactic acid. The specific characteristics of altered cancer metabolism is a basis for research on drugs with therapeutic potential that can reverse the Warburg effect. Dichloroacetate, 2-deoksyglucose, 3-bromopyruvate acid are studied candidates, for their ability to block, regulate or indirectly influence specific enzymatic or signaling pathways associated with cancer. Dichloroacetate, 2-deoksyglucose and 3-bromopyruvate block the activity hexokinase II, which is highly expressed in multiple tumor types in contrast to normal cells. In addition DCA inhibits pyruvate dehydrogenase kinase, which is responsible for inactivation of pyruvate dehydrogenase by phosphorylation. Moreover 2-deoksyglucose decreases glucose levels in cells by inhibiting glucose uptake. This results in poor supply of glucose required for glycolysis. All properties of the above mentioned compounds lead to reduction in the proliferation and activation of apoptosis in cancer cells. In summary, there are future possibilities of use of dichloroacetate, 2-deoksyglucose and 3-bromopyruvate for targeted or combination anticancer therapies.
dc.abstract.plpl
W 1924 roku niemiecki biochemik Otto Warburg ogłosił hipotezę sugerującą, że powstawaniu komórek nowotworowych towarzyszą zmiany w ich metabolizmie. Metabolizm komórek prawidłowych w dużej mierze opiera się na fosforylacji oksydacyjnej. Większość typów komórek nowotworowych uzyskuje energię głównie w szlaku glikolitycznym, niezależnie od obecności lub braku tlenu w mikrośrodowisku. Efektowi temu nazwanemu na cześć odkrywcy towarzyszy wzrost zużycia glukozy i zewnątrzkomórkowe zakwaszenie, spowodowane nadmiernym wytwarzaniem kwasu mlekowego. Specyfika zmienionego metabolizmu nowotworowego jest podstawą do badań nad lekami o potencjale terapeutycznym, które mogłyby odwrócić efekt Warburga. Kwas dichlorooctowy, 2-deoksyglukoza, 3-bromopirogronian badane są jako potencjalni kandydaci, ze względu na zdolność do blokowania, regulowania lub pośredniego wpływania na specyficzne enzymy czy ścieżki sygnalizacyjne związane z nowotworami. Kwas dichlorooctowy, 2-deoksyglukoza i 3-bromopirogronian blokują aktywność Heksokinazy II, która ulega zwiększonej ekspresji w wielu typach nowotworów w porównaniu do prawidłowych komórek. W dodatku kwas dichlorooctowy hamuje aktywność kinazy dehydrogenazy pirogronianowej, która jest odpowiedzialna za inaktywację dehydrogenazy pirogronianowej przez jej fosforylację. Ponadto 2-deoksyglukoza zmniejsza poziom glukozy w komórkach przez hamowanie wychwytu glukozy. W rezultacie prowadzi to do wyczerpania zasobów glukozy potrzebnej do procesu glikolizy. Wszystkie właściwości wyżej wymienionych związków powodują zmniejszenie proliferacji oraz aktywację apoptozy w komórkach nowotworowych. Podsumowując, istnieją przyszłe możliwości wykorzystania kwasu dichlorooctwoego, 2-deoksyglukozy, 3-bromopirogronianu do celowanych lub skojarzonych terapii przeciwnowotworowych.
dc.affiliationpl
Wydział Biologii
dc.areapl
obszar nauk przyrodniczych
dc.contributor.advisorpl
Bubka, Monika - 141881
dc.contributor.authorpl
Żądło, Tomasz
dc.contributor.departmentbycodepl
UJK/WBNOZ
dc.contributor.reviewerpl
Bubka, Monika - 141881
dc.contributor.reviewerpl
Lityńska, Anna - 130002
dc.date.accessioned
2020-07-26T19:54:53Z
dc.date.available
2020-07-26T19:54:53Z
dc.date.submittedpl
2016-09-09
dc.fieldofstudypl
biologia
dc.identifier.apdpl
diploma-103180-84959
dc.identifier.projectpl
APD / O
dc.identifier.uri
https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/209722
dc.languagepl
pol
dc.subject.enpl
Warburg effect, 2-deoxyglucose, dichloroacetate, 3-bromopyruvate, pentose phosphate pathway, HIF-1
dc.subject.plpl
efekt Warburga, kwas dichlorooctowy, 2-deoksyglukoza, 3-bromopirogronian, ścieżka pentozofosforanowa, HIF-1
dc.titlepl
Efekt Warburga a perspektywy terapii nowotworów
dc.title.alternativepl
The Warburg effect: perspectives for cancer therapies
dc.typepl
licenciate
dspace.entity.type
Publication
Affiliations

* The migration of download and view statistics prior to the date of April 8, 2024 is in progress.

Views
1295
Views per month
Views per city
Warsaw
231
Wroclaw
146
Krakow
93
Poznan
60
Katowice
49
Lodz
33
Gdansk
31
Lublin
20
Rzeszów
19
Zabrze
15

No access

No Thumbnail Available