Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Grupy Wyszehradzkiej

Niniejsza praca analizuje ewolucję, wyzwania oraz perspektywy Grupy Wyszehradzkiej, będącej platformą współpracy regionalnej oraz forum sieciowania czterech krajów Europy Środkowej: Polski, Węgier, Czech i Słowacji. Grupa Wyszehradzka, powołana na początku lat 90., miała na celu ułatwienie integracji swoich członków z strukturami zachodnimi, takimi jak NATO i Unia Europejska. Praca ta bada kontekst historyczny powstania Grupy, jej wpływ na przemiany polityczne, społeczne i gospodarcze, a także wyzwania wewnętrzne i zewnętrzne, z jakimi się borykała, szczególnie w kontekście kryzysu migracyjnego w Unii Europejskiej, który stanowi kluczowe wydarzenie od momentu przystąpienia do UE i NATO dla Grupy Wyszehradzkiej. Analiza ujawnia, że mimo osiągnięcia istotnych kamieni milowych, w tym pomyślnego przystąpienia do NATO i UE, spójność Grupy Wyszehradzkiej została wystawiona na próbę z powodu rozbieżnych interesów narodowych, regresu demokratycznego oraz zróżnicowanych reakcji na kluczowe problemy regionalne. Praca kończy się oceną przyszłej roli Grupy Wyszehradzkiej, sugerując, że jej dalsze znaczenie jest możliwe, dzięki potencjałowi adaptacyjnemu w kontekście zmieniającej się sceny politycznej w Europie i zdolności do utrzymania jednolitego stanowiska w istotnych kwestiach.

This thesis explores the evolution, challenges, and prospects of the Visegrád Group, a regional cooperation platform and forum for networking of four Central European countries: Poland, Hungary, the Czech Republic, and Slovakia. Established in the early 1990s, the Visegrád Group initially aimed to facilitate the integration of its member states into Western structures such as NATO and the European Union. This study examines the historical context of the group's formation, the impact of political, social, and economic transformations, and the internal and external challenges it has faced, particularly in the European Union’s Migration Crisis as the most important event since accession to the European Union and NATO for the Visegrád Group. The analysis reveals that while the Visegrád Group has achieved significant milestones, including successful accession to NATO and the EU, its coherence has been tested by divergent national interests, democratic backsliding, and differing responses to critical regional issues. However, the thesis concludes by assessing the future relevance of the Visegrád Group, suggesting that its continued significance is possible, as it has the potential to adapt to the evolving political landscape in Europe and maintain a unified stance on critical issues.