Law applicable to the contract for the international sale of goods

Niniejsza praca dotyczy dwóch systemów eliminowania kolizji dla umowy międzynarodowej sprzedaży towarów. 11 kwietnia 1980 r. we Wiedniu przyjęto Konwencję Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów, która wprowadziła jednolite przepisy merytoryczne. Powszechnie twierdzi się, że unifikacja ta w znacznym stopniu ograniczyła potrzebę stosowania wewnętrznych porządków państw członkowskich, a co za tym idzie, sprowadziła system norm kolizyjnych wskazujących prawo właściwe dla sprzedaży do roli drugorzędnej. Jednakże regulacja konwencyjna nie jest zupełna. Sama określa swój czasowy, materialny i sytuacyjny zakres zastosowania. Na skutek znacznych różnic prawnych pomiędzy państwami ograniczony został w szczególności zakres sytuacyjny. W jednolitym prawie dla sprzedaży międzynarodowej towarów brakuje m. in. postanowień dotyczących: skutków prawnorzeczowych, odpowiedzialności za produkt niebezpiecznych oraz ważności umowy sprzedaży. Dla wszystkich tych zagadnień niezbędne staje się znalezienie prawa właściwego na podstawie obowiązujących norm kolizyjnych miarodajnych dla sprzedaży. W Polsce i Unii Europejskiej podstawowym normy te zawarte są głównie w rozporządzenie parlamentu europejskiego i rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych. Oprócz wypełniania luk istniejących jednolitym systemie dla sprzedaży, prawo kolizyjne spełnia jeszcze jedną rolę. Za pomocą specyficznych norm kolizyjnych - wyznaczających zakres zastosowania konwencji rozgraniczono zastosowanie wewnętrznego prawa poszczególnych państw oraz prawa zawartego w konwencji wiedeńskiej.

The present thesis concerns two ways to resolve the inevitable conflicts generated by laws emanating from different legal systems. Signed on the 11th of April 1980 in Vienna, the United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods codified the concept of the uniform international sales. It is commonly believed that this Convention has effectively limited the neceesity to apply the national laws. Consequently, the rules of the Convention has been substituted to the traditional application of the conflict of laws. However, limited unfortunately by its own temporal, material and geographic sphere of application, this international Convention does not resolve all of the problems. As a result of the considerable differences existing between member countries, its scope is materially and particulary circumscribed. It lacks, among other things, regulations concerning: the effect which the contract may have on the property in the goods sold, liability of the seller for death or personal injury, the validity of the contract. For these issues, it is necessary to find a rule that conforms not only to the the national law but also to the private international law. The legislation that fulfills this criteria is in Poland and European Union Act codified as Regulation number 593/2008 of the European Parliament and of the Council (Commonly known as Rome I). This European legislation is applicable to certain contractual obligations . Apart from filling the lacuna of the Convention, this international Convention has a twofold fonction: to delimit application of internal law and unificated material law (by using specific norms that can be define as conflict rule because of their analog function and structure).