DIETARY i IN POST-TRASPLANT DIABETES

Konrad Pożyczka LECZENIE DIETETYCZNE w CUKRZYCY POTRANSPLANTACYJNEJ Wprowadzenie: Cukrzyca po transplantacyjna (PTDM) jest jednym z głównych powikłań przeszczepienia narządów litych. Choroba jest związana z występowaniem hiperglikemii, a głównym sposobem leczenia jest insulinoterapia, leki hipoglikemizujące oraz odpowiednia dieta. PTDM występuje u 10-40% biorców przeszczepu w zależności od rodzaju przeszczepu. Obecność PTDM wiąże się ze zwiększonym ryzykiem utraty nerki, śmiertelnością pacjentów i zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym. Leczenie żywieniowe jest niezbędnym czynnikiem wpływającym na obniżenie glikemii. Cel: Celem pracy jest opisanie przypadku pacjenta z cukrzycą potransplantacyjną oraz innymi dolegliwościami, ocena stanu odżywienia, dostosowanie odpowiedniego leczenia żywieniowego oraz ocena jego wpływu na wyniki pacjenta. Materiał i metody: Dokonano oceny nawyków żywieniowych oraz dostosowano dietę do stanu zdrowia pacjenta. Badanie obejmowało wywiad dietetyczny, ankiety, monitorowanie zmian w sposobie odżywiania oraz analizę wyników biochemicznych, co pozwoliło na opracowanie indywidualnego planu leczenia żywieniowego Wyniki: Nastąpiła poprawa metabolizmu glukozy na podstawie obniżonego poziomu HbA1C. Pomimo tego lipidogram wciąż pozostaje nieuregulowany, co wymaga dalszej kontroli oraz ewentualnej interwencji. Zauważalna poprawa parametrów fosforu i magnezu, które w ostatnich wynikach mieszczą się w zakresie referencyjnym. Wnioski: Leczenie żywieniowe przyczynia się do poprawy metabolizmu glukozy u chorych z cukrzycą poransplantacyjną. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie ryzyka sercowo-naczyniowego u tych pacjentów.

Konrad Pożyczka DIETARY i IN POST-TRASPLANT DIABETESIntroduction: post-transplant diabetes mellitus is one of the major complications following solid organ transplantation. The condition is characterized by hyperglycemia, and the primary treatment methods include insulin therapy, hypoglycemic agents, and an appropriate diet. PTDM affects 10-40% of transplant recipients, depending on the type of transplant. The presence of PTDM is associated with an increased risk of kidney graft loss, patient mortality, and elevated cardiovascular risk. Nutritional management is a crucial factor in reducing blood glucose levels. Objective: The aim of this study is to describe the case of a patient with post-transplant diabetes mellitus and other comorbidities, assess the patient’s nutritional status, tailor an appropriate nutritional therapy, and evaluate its impact on the patient’s outcomes. Material and methods: The patient’s dietary habits were assessed, and the diet was adjusted to suit the patient’s health condition. The study involved a dietary interview, questionnaires, monitoring changes in dietary habits, and analyzing biochemical results, which allowed for the development of an individualized nutritional treatment plan. Results: There was an improvement in glucose metabolism, indicated by a reduce HbA1C level. However, the lipid profile remains unregulated, necessitating further monitoring and possible intervention. There was also noticeable improvement in phosphorus and magnesium levels, which are now within the reference range Conclusions: Nutritional therapy contributes to the improvement of glucose metabolism in patients with post-transplant diabetes. This, in turn, helps reduce the cardiovascular risk in these patients.