Różnice między płciami w strategiach przepraszania: analiza językowa wypowiedzi celebrytów

Celem niniejszej pracy dyplomowej jest przeanalizowanie rodzaju strategii jakie są używane przez celebrytów podczas wygłaszania przeprosin oraz sprawdzenie czy oraz jakie różnice występują w przeprosinach składanych przez kobiety i mężczyzn. Rozdział pierwszy omawia Akty Mowy, ze szczególnym uwzględnieniem Aktu Mowy Przeprosin. Przedstawia również podstawowe pojęcia związane z Aktami Mowy, opierając się przede wszystkim na badaniach Searle’a oraz Austina, a także przedstawiana pojęcie warunków fortunności (felicity conditions). Rozdział drugi pokazuje złożoność dotyczącą płci i języka, odwołując się do prac Coatesa, Zimmermana i Westa, Wooda, Tannena i wielu innych. Ponadto pokazuje różnice w mowie kobiecej i męskiej oraz omawia strategie konwersacyjne związane z płcią. Ten rozdział obejmuje również pojęcie (nie)uprzejmości oraz dotyka tematu płci oraz przeprosin. Rozdział trzeci poświęcony jest analizie przykładów przeprosin składanych przez mężczyzn i kobiety. Analiza podzielona jest na analizę ilościową oraz jakościową. Analiza ilościowa koncentruje się na 100 przykładach zaczerpniętych z Internetu z różnych źródeł, podczas gdy analiza jakościowa opiera się na Akcie Mowy Przeprosin i elementów językowych dwóch wybranych przykładów. Analiza wykazała, że przeprosiny celebrytów spełniają warunki fortunności niezbędne do uznania przeprosin jako udane. W odniesienie do dwóch wybranych przeprosin użytych w analizie jakościowej, pomimo różnic, przeprosiny mają pewne wspólne elementy. Odnosząc się do szczerości tych przeprosin, pozostaje ona subiektywną oceną, ostatecznie znaną tylko samym przepraszającym. Niemniej jednak obie mowy wyrażają żal oraz wyrażają poczucie wstydu zaistniała sytuacją.

The aim of this thesis is to examine the types of Illocutionary Force Indicating Devices (IFIDs) and apology strategies used by celebrities in their apologies, as well as to investigate whether there are any differences between the apologies issued by men and women. Chapter 1 discusses speech acts, with a specific focus on the Speech Act of Apology. It also presents fundamental concepts related to speech acts, primarily drawing from the findings of Searle and Austin, and introduces the notion of felicity conditions. Chapter 2 explores the complexity of gender-based communication. It presents diverse perspectives on gender and language, referencing the influential works of Coates, Zimmerman & West, Wood, Tannen, and others. Additionally, it highlights the differences between feminine and masculine speech and discusses gendered conversational strategies, covering the notions of politeness, gender, and apology. Chapter 3 analyzes actual examples of male and female apologies. The analysis is divided into quantitative and qualitative sections. The quantitative analysis focuses on 100 examples taken from various online sources, while the qualitative analysis examines the linguistic content of two selected examples of apologies, focusing specifically on the Speech Act of Apology. The analysis demonstrated that most of the celebrity apologies meet the felicity conditions necessary to be considered successful. Regarding the two selected apologies in the qualitative section, despite their differences, both share certain elements. The sincerity of these apologies remains a subjective judgment, ultimately known only to the speakers themselves. Nevertheless, both express regret for the incidents and express a sense of embarrassment over the situations.