The image of a woman in the talent show "Supermodel plus size"

Programy typu talent show i makeover w polskiej telewizji nie są czymś oryginalnym. Od wielu lat stacje prześcigają się w coraz to nowszych produkcjach, w których człowiek i jego przemiana są w centrum uwagi i to na nich opiera się cały program. We wrześniu tego roku, na polskiej scenie telewizyjnej, miejsca zaczął szukać bardzo podobny program do „Top Model”. Jedyną znaczącą różnicą miedzy tymi dwoma produkcjami (pomijając inną stację, jury i nazwę) były panie, które mogły zostać uczestniczkami. Program, o którym mowa to „#Supermodelka plus size”, mający swój finał w listopadzie 2017 roku . Warunki, które trzeba było spełnić, aby wziąć udział w show były nieco inne niż te przyjęte w „Top Model”. Dziewczyny chcące zostać modelką plus size musiały być wysokie, czyli mieć co najmniej metr siedemdziesiąt pięć wzrostu, mieć między osiemnaście a dwadzieścia osiem lat, a przede wszystkim nosić rozmiar minimum czterdzieści dwa. Ten ostatni warunek przyjęcia kandydatki był czymś zupełnie odmiennym, odchodzącym od przyjętego pojęcia piękna. Spokojnie można określić ten program jako rewolucyjny biorąc pod uwagę, że jeszcze nie tak dawno duży rozmiar był piętnowany, a nie jak teraz akceptowany, a w przypadku tego programu nawet pożądany. Kobiety, które się zgłaszały nie miały już płaskich brzuchów, gładkich ud czy wystających obojczyków. Żadna z uczestniczek nie bała się swoich krągłości, nie liczyła kalorii i czerpała przyjemność z jedzenia. Nie wstawały o szóstej, żeby zrobić trening i nie mierzyły się co kilka dni centymetrem w pasie. Właśnie ta nowość była dla mnie motywatorem, aby zająć się tym tematem. Fakt, że te dziewczyny były tak blisko normalnych Polek, takie podobne do każdej z nas, spowodował, że nie mogłam nie zwrócić na nie uwagi. Mimo to, moją uwagę przykuło coś czego się nie spodziewałam. Wgłębiając się coraz bardziej w to, co jest pokazywane na ekranie, zaczęłam zauważać, że te młode dziewczyny są bardzo podobnie traktowane do kandydatek w „Top Model”. Z każdym kolejnym odcinkiem coraz bardziej zastanawiałam się nad tym, jaki obraz modelki plus size chce przekazać odbiorcy producent. Oczywiście jako widz przyzwyczajony do tego sposobu przedstawiania kobiety, a przede wszystkim uczestnika programu talent show, nie powinnam się dziwić. Nie mogłam mimo to nie widzieć tego, że kobieta w tym programie to znowu przedmiot, który chce się po prostu ładnie sprzedać. Zaczęłam rozmyślać czy tak faktycznie jest? Czy to tylko moje wrażenie czy te dziewczyny naprawdę przedstawia się w sposób nieodpowiedni?Możliwe, że zwykły widz nie zwrócił na to uwagi, jednak niestety dla producentów ja jestem także kobietą i oglądając program starałam się postawić w sytuacji tych dziewczyn. Mówiąc szczerze, chociaż nadal nie wiem jak na to patrzą inni odbiorcy, dla mnie niektóre zadania tych dziewczyn były oburzające. Już w jednym z pierwszych odcinków musiały pokazać się w samej bieliźnie. I gdyby tylko o to chodziło, może nie poruszyłoby mnie to tak mocno. Wstrząsającym dla mnie było to, że oprócz odsłoniętego ciała na ulicy, uczestniczki były „ozdobione” na ciele różnymi obelgami, jak na przykład „świnia” czy „grubaska”. Nie do końca rozumiem co takimi zabiegami chce nam przekazać telewizja. Jaki obraz dziewczyn o kobiecych kształtach chce nam utrwalić w głowie. Z jednej strony w reklamach programu mówiono, że jest to zupełna nowość na rynku, że te dziewczyny są zupełnie inne, że nie muszą zmieniać swojego ja, bo same w sobie są wyjątkowe. I tu pojawia się we mnie jakaś sprzeczność, bo widza spotyka zupełnie co innego. Poznaje dziewczyny, które już od samego początku muszą być przygotowane na upokorzenia i przełamywanie swoich wewnętrznych granic. Seksizm czy postawy dyskryminujące niestety także dało się zauważyć w niektórych odcinkach. Mimo, iż producenci zapewniali, że wreszcie nadeszła era pięknych kobiet, które nie muszą przejmować się oponką na brzuchu.

The talent show and makeover programs on Polish television are not original. For many years, the stations have been outdoing themselves in newer and newer productions, in which man and his transformation are the center of attention and the whole program is based on them. In September this year, on the Polish television scene, a very similar program to "Top Model" began to look. The only significant difference between the two productions (apart from another station, jury and name) were ladies who could become participants. The program in question is "#Supermodel plus size", having its final in November 2017. Conditions that had to be met to take part in the show were slightly different than those adopted in the "Top Model". Girls who wanted to become an plus size model had to be high, that is, at least one-seventy-five, to be between eighteen and twenty-eight, and above all, to wear a minimum size of forty-two. The last condition of accepting the candidate was something completely different, departing from the accepted concept of beauty.You can easily define this program as a revolutionary, considering that not so long ago the large size was branded, not as now accepted, and even desirable in the case of this program. Women who reported did not have flat stomachs, smooth thighs or protruding collarbones. None of the participants was afraid of their curves, did not count calories and enjoyed food. They did not get up at six to do the training and did not measure every few days with a tape measure at the waist.It was this novelty that motivated me to deal with this topic. The fact that these girls were so close to normal Polish women, so similar to each of us, caused that I could not ignore them.Still, my attention caught something that I did not expect. Getting deeper into what is shown on the screen, I began to notice that these young girls are treated very similarly to the candidates in the "Top Model". With each successive episode, I've been thinking more and more about what image model plus size wants to convey to the producer. Of course, as a viewer accustomed to this way of presenting a woman, and above all a participant of the talent show program, I should not be surprised. I could not, however, not see that the woman in this program is again an object that just wants to sell nicely. I started to wonder if it really is? Is it just my impression if these girls really present themselves inappropriately?It is possible that the ordinary viewer did not pay attention to it, but unfortunately for the producers I am also a woman and watching the program I tried to put them in the situation of these girls. To be honest, although I still do not know how other recipients look at it, for me some of these girls' tasks were outrageous. Already in one of the first episodes, they had to appear in the same underwear. And if that were the case, maybe it would not move me so much. What shocked me was that in addition to the exposed body on the street, participants were "decorated" with various insults on the body, such as "pig" or "fat". I do not fully understand what television wants us to do. What image of girls with feminine shapes wants to capture in our heads. On the one hand, in the program's advertisements, it was said that this is a complete novelty on the market, that these girls are completely different, that they do not have to change their self, because they are unique in themselves. And here a contradiction appears in me, because the viewer encounters something completely different. He meets girls who, from the very beginning, must be prepared for humiliation and breaking their internal boundaries. Sexism or discriminating attitudes, unfortunately, could also be seen in some sections. Although the producers assured that finally came the era of beautiful women who do not have to worry about the tire on their stomachs.