The orgin of Alexander the Great on the basis Persian and Greek sources

Tematem niniejszej pracy jest porównanie historii o pochodzeniu Aleksandra Macedońskiego i jego perskiego odpowiednika, Eskandara. W badaniach wykorzystano wybrane źródła należące do klasycznej historiografii (m.in Plutarch, Flawiusz Arrian, Kwintus Kurcjusz Rufus) oraz dwa perskie utwory epickie: Szāhnāme Abolqāsema Ferdousiego oraz Eskandarnāme Nezāmiego z Gandży. Autor przetłumaczył z języka perskiego odnośne fragmenty pochodzącej z początku XI wieku Księgi królewskiej oraz spisanej pod koniec XII wieku Księgi Aleksandra. Na ich podstawie można wykazać różnice w podejściu do macedońskiego najeźdźcy, która zaszła w perskiej mentalności na przestrzeni kilku wieków po najeździe arabskim.

The subject of this paper is making a comparison of the history of the origin of Alexander of Macedon and his Persian counterpart, Eskandar. In the study, selected sources belonging to classical historiography were used, including Plutarch, Flavius Arrianus, Quintus Curtius Rufus, as well as two Persian epic poems: Shāhnāme by Abolqāsem Ferdousi and Eskandarnāme by Nezāmi Ganjavi. The author translated from the Persian language the relevant fragments of the The Persian Book of Kings, from the beginning of the eleventh century and the Book of Alexander the Great written at the end of the twelfth century. On the basis of them, differences in approach to the Macedonian invader that occurred in the Persian mentality over the centuries following the Arab invasion can be demonstrated.