The role of a podiatrist in the prevention and treatment of Diabetic Foot Syndrome - a literature review

Zespół stopy cukrzycowej (ZSC) należy do powikłań odległych cukrzycy. Przy braku wyrównania glikemii oraz neuropatii lub/i niedokrwieniu kończyn często dochodzi do niewielkich urazów, które przeradzają się w trudnogojące się rany i owrzodzenia stóp. Ostatecznym rozwiązaniem jest amputacja kończyny, ale takie decyzje powinny być podejmowane po wyczerpaniu innych możliwości oszczędzających kończynę. Celem niniejszej pracy było przedstawienie roli podologa w profilaktyce i leczeniu zespołu stopy cukrzycowej. Podologia jest zawodem, który mimo stosunkowo krótkiej historii w Polsce cieszy się coraz wiekszym uznaniem, a w innych krajach na świecie jest wręcz nieodłączną specjalnością w terapii zespołu stopy cukrzycowej. W przebiegu cukrzycy pojawiają się powikłania, które można podzielić na ostre tj. kwasica ketonowa, mleczanowa oraz zespół hiperglikemiczno – hiperosmolarny oraz na przewlekłe tj. mikro i makroangiopatia, retinopatia, nefropatia, kardiomiopatia oraz neuropatia. Z neuropatii wynika kolejne przewlekłe powikłanie jakim jest zespół stopy cukrzycowej.Stopa cukrzycowa przysparza wielu komplikacji zarówno samemu choremu jak również kadrze medycznej. Istnieje wiele badań i schematów, na podstawie których klasyfikuje się zespół stopy cukrzycowej, możliwość rozwoju owrzodzeń , stopnia infekcji oraz zagrożenia amputacją. Ale pomimo nowoczesnych technik i możliwości jakie daje współczesna medycyna tj. wysokospecjalistyczne opatrunki aktywne, terapia tlenem hiperbarycznym, terapia podciśnieniowa oraz chirurgia naczyniowa, to wciąż liczba chorych dotkniętych zespołem stopy cukrzycowej rośnie.W pracy opisano możliwości w zakresie profilaktyki zespołu stopy cukrzycowej, które podolog może zastosować u diabetyka. Współistnienie podologii jako specjalności w terapii ZSC jest istotne, ze względu na walor edukacyjny, który jest kluczowym elementem zapobiegania powikłaniom w przebiegu cukrzycy.

Diabetic foot syndrome (DFU) is one of the long-term complications of diabetes. In the absence of glycemic control and neuropathy and/or limb ischemia, minor injuries often occur, which turn into difficult-to-heal wounds and ulcers of the feet. The final solution is amputation of the limb, but such decisions should be made after exhausting other limb-saving options. The aim of this study was to present the role of a podiatrist in the prevention and treatment of diabetic foot syndrome. Podiatry is a profession that, despite its relatively short history, is becoming more and more popular in Poland, and in other countries around the world it is an integral specialty in the treatment of diabetic foot syndrome. In the course of diabetes, complications occur which can be divided into acute ones, i.e. ketoacidosis, lactic acidosis and hyperglycemic-hyperosmolar syndrome, and chronic ones, i.e. micro and macroangiopathy, retinopathy, nephropathy, cardiomyopathy and neuropathy. Another chronic complication resulting from neuropathy is diabetic foot syndrome.Diabetic foot causes many complications for both the patient and the medical staff. There are many tests and schemes on the basis of which diabetic foot syndrome is classified, the possibility of developing ulcers, the degree of infection and the risk of amputation. But despite modern techniques and possibilities offered by modern medicine, i.e. highly specialized active dressings, hyperbaric oxygen therapy, negative pressure therapy and vascular surgery, the number of patients affected by diabetic foot syndrome is still growing.The paper describes the possibilities of preventing diabetic foot syndrome that a podiatrist can use for diabetics. The coexistence of podiatry as a specialty in DFU therapy is crucial due to its educational value, which is a key element in preventing complications in the course of diabetes.