Japoński nowy ruch religijny w obliczu globalizacji: rola migracji w rozwoju Sōka Gakkai

Niniejsza praca dotyczy Sōka Gakkai, buddyjskiego nowego ruchu religijnego założonego w Tokio w latach trzydziestych XX wieku. Używając teorii Thomasa Tweeda przyglądam się interakcjom religii z migracją. Początkowy gwałtowny wzrost tego NRR od lat pięćdziesiątych do siedemdziesiątych był związany z szybko postępującą urbanizacją Japonii. Następnie Sōka Gakkai rozprzestrzeniła się na inne kraje w rezultacie emigracji Japończyków do Europy, USA i Ameryki Łacińskiej. Współcześni wyznawcy są bardzo mobilni, poruszając się pomiędzy globalnymi metropoliami, co powoduje duże zróżnicowanie kulturowe i etniczne grup Sōka Gakkai. W rozdziale piątym pracy prezentuję historię Soka Gakkai International w Holandii. Ten przykład pozwala lepiej przyjrzeć się procesom jakie zachodzą gdy ta religia zadomawia się w Europie. W ostatnim rozdziale analizuję współczesną migrację wyznawców, w tym używając materiału zgromadzonego podczas pracy terenowej w Amsterdamie. Ukazuję jak przynależność do SGI pomaga im znaleźć dla siebie miejsce gdziekolwiek na świecie się znajdą.

The following thesis is concerned with Sōka Gakkai, a Buddhist-based New Religious Movement established in Tokyo in the 1930s. Using Thomas Tweed’s theory of religion as "crossing and dwelling", migration and home-making, I investigate the interaction between religion and migration. Firstly, the explosive growth of this NRM from the 1950s to 1970s is related to rapid urbanization - the movement of an impoverished and uprooted class of people into the cities. Secondly, Sōka Gakkai's expansion overseas is evidently a direct cause of Japanese emigration to Europe, USA and Latin America. Thirdly, contemporary members migrate from one global hub to the next, which makes Sōka Gakkai communities incredibly diverse. In chapter 5 I present the history of the Soka Gakkai International community in the Netherlands, re-created from interviews and written accounts. This case of an SGI community in a particular time and place can serve as an illustration of the general process that these communities had to go through when they put down roots in European countries. In the last chapter I turn to examine the contemporary migration of members, and again some of the material comes from interviews with SGI members in Amsterdam. I hope to show how their belonging to the SGI helps them find a community, foster a sense of belonging, and create a home wherever they go.