Insolvency risk in factoring contract

Celem niniejszego opracowania jest analiza problemu dystrybucji ryzyka niewypłacalności dłużnika między strony umowy faktoringu. W rozdziale pierwszym przedstawiono kwestie kluczowe dla dalszej analizy – definicję, prawną konstrukcję i rodzaje umowy faktoringu, a także znaczenie pojęcia „ryzyko niewypłacalności” w polskim prawie prywatnym. Rozdział drugi zawiera rozważania na temat ryzyka niewypłacalności w umowie faktoringu właściwego, w której jest ono przenoszone na faktora razem z wierzytelnościami. Szczególny nacisk położono na kwestię przeniesienia na faktora wierzytelności wynikających z poręczenia, gwarancji, ubezpieczenia, hipoteki i zastawu. W rozdziale trzecim przedstawiono możliwe sposoby ukształtowania przez strony umowy faktoringu niewłaściwego. Przeanalizowano również konsekwencje wyboru określonej prawnej struktury kontraktu w zakresie przenoszenia wierzytelności wynikających z poręczenia, gwarancji, ubezpieczenia, hipoteki i zastawu. Rozdział czwarty zawiera analizę pozostałych kwestii związanych z ryzykiem niewypłacalności dłużnika w umowie faktoringu, takich jak badanie sytuacji finansowej dłużnika i faktoranta przez zawarciem umowy faktoringu, monitorowania sytuacji finansowej dłużnika w trakcie jej trwania, a także niewymienionych wcześniej sposobów podziału ryzyka niewypłacalności dłużnika między stronami umowy faktoringu.

The aim of this thesis is to analyze the issue of the distribution of insolvency risk between the parties to the factoring contract. Chapter one covers the topics vital for further analysis – the definition, legal qualification and types of factoring contract and the meaning of insolvency risk in polish private law. In the second chapter the author analyses problems arising from the distribution of insolvency risk in non-recourse factoring, which is transferred to the factor with receivables. Special emphasis was placed on the transfer of receivables arising from collaterals, mortgage and lien. The third chapter contains the analysis of the possible legal structure of recourse factoring, which can be formed by the parties to the factoring contract. The consequences of such a choice relating to the transfer of receivables arising from collaterals, mortgage and lien are also investigated. The fourth chapter covers further issues connected with the transfer of the insolvency risk in factoring contract, such as the investigation of seller’s and debtors’ financial condition prior to entering into the contract, monitoring debtors’ financial condition during the contractual relationship and additional possible provisions concerning the distribution of insolvency risk in factoring contract.