Urban engineering of Warsaw during Sokrates Starynkiewicz's presidency

Dziewiętnasty wiek był wyjątkowym czasem dla Warszawy. Miasto straciło swoją uprzywilejowaną pozycję podczas rosyjskiej okupacji. Z drugiej strony był to czas wielkich wynalazków, ogromnego postępu technicznego, a także bezprecedensowego wzrostu liczby ludności. Warszawa potrzebowała zorganizowanej gospodarki komunalnej. Gdy Sokrates Starynkiewicz został prezydentem miasta, nikt nie spodziewał się, że okres jego rządów zostanie zapamiętany jako jeden z najowocniejszych w historii Warszawy. Jego legendarna praca wespół z inżynierem Williamem H. Lindleyem, skoncentrowana głównie na przedsięwzięciu wodociągowo-kanalizacyjnym, została już szeroko opisana przez polskich historyków. Jednakże opublikowany dopiero w XXI wieku pełny dziennik Starynkiewicza pozwala dostrzec nieznane dotąd aspekty tego wielkiego projektu, zwłaszcza mając na uwadze skłonność prezydenta do polemiki z prasą.

The nineteenth century was special time for Warsaw. The city lost its priority during the Russian occupation. On the other hand, it was time of great inventions, huge technical progress and, for this reason, unprecedented population growth. Warsaw needed well organized urban engeneering. When suddenly Sokrates Starynkiewicz became president of the city, nobody supposed his presidency would be one of the best in history. His legendary work in partnership with and engineer William H. Lindley, concerning waterworks and sewers, is widely described by Polish historians. However, the recently published full diary of Sokrates Starynkiewicz allows to perceive unknown yet aspects of this great project, especially, his attitute to the polemics with the press.