Unintuitiveness of the sharp cut-off points – on what can we learn from the epistemic theory of vagueness

The aim of this paper is to present the solution of the sorites paradox as proposed by epistmicism (Williamson, 1994, 1997). The outline of the methodological debate on the notion and the adequate theory of vagueness will serve an auxiliary function. In the course of the paper I analyze (1) the epistemic thesis of the existence of sharp cut-off points for the extensions of vague predicates, (2) the unintuitiveness objection and (3) Williamson’s reply. This discussion aims at showing that the theory of vagueness should include the epistemic aspect. What follows, the experimental approach (psychological, psycholinguistic) could contribute to the studies on vagueness phenomenon. So far however, the application of the experimental results is limited.

Przedmiotem niniejszej pracy jest analiza rozwiązania paradoksu nieostrości, jakiego dostarcza epistemicyzm. Podstawą rozważań jest wersja epistemicznej teorii nieostrości zaproponowana przez Timothy’ego Williamsona (Williamson; 1994, 1997). Pomocniczy charakter ma omówienie metodologicznych trudności związanych z definicją nieostrości oraz zadaniami, jakie stoją przed jej teorią. W pracy przedstawiona została (1) analiza tezy epistemicyzmu o istnieniu ostrych granic ekstensji predykatów nieostrych, (2) kierowany pod jej adresem zarzut nieintuicyjności oraz (3) odpowiedź udzielona na niego przez Williamsona. Dyskusja wokół propozycji Williamsona w dobitny sposób ukazuje, że jednym z istotnych zadań przynależących do analizy zjawiska nieostrości i paradoksów, jakie ona generuje, jest wyjaśnienie towarzyszących im mechanizmów poznawczych. Uznanie tego faktu w istotny sposób poszerza zakres metod dopuszczalnych przy rozwiązaniu problemu o metody eksperymentalne. Jednakże stan badań w tym zakresie oraz możliwości aplikacji ich wyników pozostają nadal kwestią problematyczną.