Hyperstitional anti-praxis. From #cavetwitter to Ccru

Autorka w dysertacji podejmuje się opisu znaczenia, pochodzenia i wykorzystania pojęcia hiperstycji (hyperstition). W swoich rozważaniach sięga ona do źródeł tego pojęcia, to znaczy do działalności teoretycznej, filozoficznej, artystycznej i kulturowej brytyjskiego kolektywu Ccru (Cybernetic Culture Research Unit). W związku z faktem, iż Ccru hiperstycję definiowało najprościej jako samourzeczywistniającą się fikcję, pierwszy i drugi rozdział dysertacji poświęcone zostały omówieniu zagadnienia fikcyjności i temporalności. Rozdział trzeci omawia historię Ccru, najistotniejsze filary ich działalności, jak również bardziej rozbudowaną definicję hiperstycji. W rozdziale czwartym autorka opisała bezpośrednie kontynuacje myśli i twórczości Ccru powstałe na Twitterze, rozpowszechniające się przy użyciu dwóch hasztagów: #rhetttwitter i #cavetwitter. Zakończenie pracy stanowi rodzaj jej podsumowania, gdzie autorka zbiera wątki omawiane w pracy i stara się wykazać pokrewieństwo zachodzące nie tylko między działalnością Ccru, a jej rozwinięciem na Twitterze, ale również między samą "hiperstycyjnością" a technologicznie warunkowaną współczesnością.

In her dissertation, the author describes the meaning, origin and use of the concept of hyperstition. In her deliberations, she reaches to the sources of this concept, i.e. to the theoretical, philosophical, artistic and cultural activities of Ccru (Cybernetic Culture Research Unit). Considering the fact that the most basic definition of hyperstition describes it as a fiction that makes itself real, the first and second chapters of the dissertation are devoted to the discussion of fictionality and temporality. The third chapter discusses the history of Ccru, the most important cornerstones of their activity, as well as a more elaborate definition of hyperstition. In chapter four, the author describes the direct continuations of Ccru's thoughts and creations on Twitter, spreading through the use of two hashtags: #rhetttwitter and #cavetwitter. The end of the work brings us a kind of summary of the work, where the author collects the themes discussed in the work and tries to show not only the relation between Ccru's work and its development on Twitter, but also between the hyperstition itself and the technologically conditioned present.