The Catholic Church on the human rights' doctrine and legislation

Kościół katolicki od początku swojego istnienia głosił istnienie prawa naturalnego wypływającego z woli Boga i godności stworzonych przez Niego ludzi. W czasach Oświecenia powstała świecka, filozoficzna koncepcja praw człowieka, która inspirowała rewolucjonistów amerykańskich i francuskich. Pierwsza reakcja papieży na te liberalne idee była negatywna, gdyż uznali je za antyreligijną ideologię skierowaną przeciwko ładowi moralnemu i politycznemu, współtworzonemu przez katolicyzmPunktem zwrotnym był pontyfikat Leona XIII, który uznawany jest za ojca współczesnego nauczania społecznego Kościoła. W kolejnych encyklikach stanowisko Urzędu Nauczycielskiego ewoluowało od ostrożnego uznania idei praw człowieka jako nowej formy wyrazu prawa naturalnego i tradycyjnej etyki do akceptacji demokracji i koncepcji sprawiedliwości społecznej.Katalizatorem zmian, zarówno w Kościele jak i społeczności międzynarodowej, stał się dramat wojen światowych i totalitaryzmu. Kompromitacja pozytywizmu prawnego, który umożliwił "ustawowe bezprawie" i procesy norymberskie przywołały pytanie o moralność prawa i koncepcję prawa naturalnego. Równocześnie powstała Organizacja Narodów Zjednoczonych, której dziełem są Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka.Powojenni papieże stali się orędownikami światowego pokoju i międzynarodowej solidarności. Jan XXIII w encyklice "Pacem in terris" włączył pojęcie i katalog praw człowieka do nauczania katolickiego. Rozpoczął on również sobór watykański II, któremu przyświecała idea "aggiornamento", otwarcia Kościoła na współczesny świat i dialogu. Jego następcy są kontynuatorami tej drogi. Działają oni na rzecz realizacji praw człowieka i rozwijają ich ortodoksyjne rozumienie . Pomimo powtarzających się sprzeczności pomiędzy Objawieniem, a nowymi, modernistycznymi interpretacjami praw człowieka, zasadniczo Kościół wypracował twórczą harmonię pomiędzy niezmiennymi dogmatami wiary i moralności a nowożytnymi ideami humanitaryzmu i praworządności, zgodnie ze starochrześcijańską maksymą: „chwałą Boga jest żyjący człowiek”.

The Catholic Church since its beginning preached existence of the natural law, resulting from will of God and dignity of the human beings created by Him. In times of Enlightenment was created secular, philosophical conception of the human rights. It inspired American and French revolutionists. The first reaction of the papacy to this liberal idea was negative. They recognized them as antireligious ideology aimed against previous moral and political order, which was coestablished by the Catholicism.Turning point was the pontificate of Leo XIII, who is considered as the father of contemporary social teaching of the Church. In the subsequent enciclicals statement of the Magisterium have evolved from cautious approval for the human rights as a new form of expression of the natural law and traditional ethics to appreciation of the democracy and social justice.Catalyst of the changes, both in the Church and in the international society, was drama of the world wars and totalitarianism. Fiasco of the legal positivism, which enabled ‘legal injustice’, and Nuremberg trials invoked question about morality of the law and natural law conception. Concurrently the United Nations was established. Its achievements are Universal Declaration of the Human Rights and The International Covenants of the Human Rights.Postwar Popes became advocates of the world peace and the international solidarity. John XXIII in the encyclical ‘Peace on Earth’ included term and catalogue of human rights into Catholic preaching. He also started the Second Vatican Council, wchich main idea was ‘aggiornamento’ opening of the Churh for dialogue with modern world. His successors are continuators of this way. They act for realization of human rights and develop the orthodox understanding of them. In spite of recurring controversies between the Revelation and new, modernistic interpretations of the human rights doctrine, the Church generally elaborated creative concord of the immutable dogmas of faith and morality and contemporary humanitarian and the modern ideas of humanitarianism and rule of law, according to ancient Christian maxim: ‘the glory of God is living man’.