Ornament is not a crime. Contemporary tattoo from the perspective of art history. The project of exhibition.

Tematem niniejszej pracy jest projekt wystawy poświęcony współczesnemu tatuażowi jako zjawisku o charakterze artystycznym. Tytuł wystawy w sposób oczywisty nawiązuje do słynnego eseju Adolfa Loosa, "Ornament i zbrodnia", którego tekst został opublikowany po raz pierwszy w 1913 roku, we francuskim czasopiśmie "Les Cahiers d’aujourd’hui". Jednocześnie przekształcenie pierwotnego tytułu eseju sugeruje, że wystawa będzie miała charakter polemiki zarówno z samym architektem, jak i narastającym od czasów średniowiecza europejskim sceptycyzmem wobec zdobienia ciała tatuażem. Teza zawarta w pracy opiera się na założeniu, że historia sztuki jest w stanie przeanalizować tatuaż tak samo jak każdą inną formę twórczości artystycznej. Kompozycję tatuatorską można porównać chociażby do ornamentu, jednak nie ze względu na jego formę (która nie zawsze jest symetryczna i złożona z powtarzających się modułów), ale ze względu na jego funkcję ozdobną. Jednocześnie podkreślenie, że nie jest ona jedyną, jaką pełni tatuaż sprawia, że przestaje być on „zbrodnią, o której pisał Adolf Loos. Celem niniejszej pracy jest omówienie zjawiska współczesnego tatuażu komercyjnego w kontekście rozważań z zakresu historii sztuki i tym samym zwrócenie uwagi na niejasny status tatuażu w świecie sztuki oraz wynikającą z tego potrzebę analizy z perspektywy dyscypliny naukowej, którą się zajmuję.

The subject of this work is the project of the exhibition dedicated to contemporary tattoo interpreted as an artistic phenomenon. The title of the exhibition clearly refers to the famous essay "Ornament and Crime" written by Adolf Loos and published originally in 1913 in the French magazine "Les Cahiers d’aujourd’hui". At the same time, the transformation of the original title of the essay suggests that the exhibition will be a form of polemic with both the architect himself and the European skepticism towards tattooing the body, which has been growing since the Middle Ages. The thesis contained in the work is based on the assumption that the history of art is able to analyze the tattoo in the same way as any other form of artistic creativity. A tattoo composition can be compared to an ornament, but not because of its form (which is not always symmetrical and composed of repeating modules), but because of its decorative function. At the same time emphasizing that it is not the only function that tattoo performs, causes that tattoo is not the "the crime about which Adolf Loos wrote. The purpose of this work is to discuss the phenomenon of modern commercial tattooing in the context of considerations in the field of art history and thus draw attention to the unclear status of tattoo in the world of art and the resulting need for analysis from the perspective of the art history.