The phenomenon of cohabitation practice by people in middle age

Praca magisterska poświęcona jest opisowi zjawiska kohabitacji wśród osób w środkowym wieku dorosłości. Niniejszy projekt badawczy ma na celu wskazanie motywów skłaniających ludzi w „middle age’u” do pozostawania w związkach nieformalnych, poznanie ich stosunku do małżeństwa, przybliżenia pozytywnych i negatywnych aspektów związków konsensualnych, a także określenia jakości oraz trwałości tego alternatywnego modelu życia małżeńsko-rodzinnego. Materiał poddany analizie został zebrany dzięki indywidualnym wywiadom z trzydziestoma respondentami w wieku od 40 do 65 lat. Z przeprowadzonych badań wynika, iż kohabitacja: 1) jest popularną formą związku wśród osób w middle age’u, 2) stanowi satysfakcjonujący model związku, 3) ogranicza wzajemną zależność partnerów 4) opiera się na partnerskim podziale ról, 5) jest podatna na rozpad, a także, że 6) kohabitanci nie planują sformalizowania obecnych związków, głównie z powodu negatywnych doświadczeń związanych z małżeństwem.

This work concerns about the phenomenon of cohabitation practice by people in middle age. The aim of my research project was to identify the motives of people in the middle age who remain in informal relationships, to recognise their attitude toward marriage, to show the positive and negative aspects of consensual relationships, as well as evaluate the quality and durability of this alternative model of family life. The analyzed material was collected through individual interviews with thirty respondents aged from 40 to 65 years old. The results of research showed that cohabitation 1) is a popular form of relationship among people in the middle age, 2) is satisfying model of relationship, 3) limits the mutual dependence on partner, 4) is based on partnership division of roles, 5) is prone to parting and 6) people who live in cohabitaion don’t want to get married, mainly because of the unpleasant experiences of former marriage.