Potencjały związane ze zdarzeniem mierzone przed i po błędnych i poprawnych reakcjach w standardowej wersji testu matryc progresywnych Ravena: Analiza eksploracyjna

Głównym celem tej pracy było zbadanie czy ERN może być wywołany w zmodyfikowanej, przyspieszonej wersji testu Standardowych Progresywnych Matryc Ravena (SPM). ERN jest komponentem potencjału wywołanego (ERP) związanym z detekcją błędów i monitorowaniem wykonywania zadań. Zwykle obserwuje się go w zadaniach z przyspieszonym czasem reakcji, takich jak test Flankerów, Go/No-Go oraz Stroop. Od momentu odkrycia ERN ponad trzy dekady temu, badania konsekwentnie wykazywały, że ERN można wykryć w różnych zadaniach, niezależnie od poziomu trudności, a także niezależnie od modalności bodźców (np. słuchowej, wzrokowej, dotykowej) oraz typu odpowiedzi (np. manualnej, wzrokowej, wokalnej). Jednak stosunkowo niewiele badań skupiło się na ERN w bardziej złożonych zadaniach, które angażują wyższe funkcje poznawcze, takie jak płynne rozumowanie.W tej pracy przeanalizowano dane EEG od 97 uczestników, zebrane podczas zmodyfikowanego testu SPM Ravena, aby sprawdzić, czy ERN może zostać wywołany w bardziej złożonym zadaniu. Konkretnie, badanie miało na celu sprawdzenie czy komponent ERN, zwykle rejestrowany bezpośrednio po błędnej odpowiedzi, jest silniejszy niż CRN, który pojawia się po prawidłowych odpowiedziach. Oprócz ERN i CRN badano także inne komponenty ERP związane z przetwarzaniem matrycy odpowiedzi, takie jak N1, P3 i LPP. Testy t dla prób zależnych zostały przeprowadzone w celu porównania amplitud ERN/CRN, Pe/Pc, N1, P3 i LPP. Wyniki wykazały istotne różnice w amplitudach N1 i LPP oraz latencji P3 dla prób błędnych i poprawnych. Jednak nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy ERN a CRN oraz pomiędzy Pe a Pc.

The primary objective of this thesis was to explore whether error-related negativity (ERN) can be elicited in a modified, speeded version of the Raven’s Standard Progressive Matrices (SPM) task. The ERN is an event-related potential (ERP) component associated with error detection and performance monitoring. It is typically observed in speeded choice reaction time tasks, such as the Flanker, Go/No-Go, and Stroop tests. Since its discovery over three decades ago, research has consistently demonstrated that the ERN can be detected across a variety of tasks, irrespective of difficulty level, as well as across multiple stimulus modalities (e.g., auditory, visual, tactile) and response types (e.g., manual, gaze, vocal). However, relatively few studies have focused on the ERN in more complex tasks that engage higher-order cognitive functions such as fluid reasoning.In this thesis, EEG data from 97 participants, collected during a modified Raven’s SPM task, were analysed to determine whether the ERN could be elicited in a more complex task. Specifically, the study aimed to investigate whether the ERN component, typically recorded immediately following an incorrect response, was more pronounced compared to the correct response negativity (CRN), which occurs after correct trials. In addition to the ERN and CRN, other ERP components related to matrix choice processing, such as the N1, P3 and late positive potential (LPP) were examined.Paired samples t-tests were conducted to compare the amplitudes of the ERN/CRN, Pe/Pc, N1, P3 and LPP, as well as the P3 peak latencies between correct and erroneous trials. The results revealed significant differences in N1 and LPP amplitudes, as well as in P3 peak latency between correct and incorrect responses. However, no statistically significant difference was found between the ERN and CRN, or between the Pe and Pc.