Simple view
Full metadata view
Authors
Statistics
Wpływ traumy wczesnodziecięcej na rozwój zaburzenia depersonalizacji/derealizacji
The Role of Early Childhood Trauma in Depersonalization/Derealization Disorder
depersonalizacja, derealizacja, DPD, trauma relacyjna, dysocjacja
depersonalization, derealization, DPD, interpersonal trauma, dissociation
Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 zespół depersonalizacji-derealizacji należy do kategorii „innych” zaburzeń nerwicowych. Dotychczasowe rozpatrywanie zespołu depersonalizacji-derealizacji w ramach zaburzeń nerwicowych wiązało się z postrzeganiem go jako współwystępującego objawu zaburzeń lękowych lub depresji. Zwracano uwagę na fakt, że osoby zmagające się ze wspomnianym zaburzeniem doświadczają subiektywnej utraty emocji oraz uczucia alienacji, ale nadal są zdolne do ekspresji emocjonalnej i zdają sobie sprawę z nierealności zmian. Zgodnie z nadchodzącą klasyfikacją ICD-11, zespół depersonalizacji-derealizacji będzie wchodził w skład zaburzeń dysocjacyjnych, podobnie jak ma to miejsce w aktualnej klasyfikacji DSM-5 Omawiane zaburzenie zostało nazwane zaburzeniem depersonalizacyjnym/derealizacyjnym i obejmuje takie objawy jak: poczucie nierealności, otępienie emocjonalne oraz zmienione doznania z ciała. Zgodnie z DSM-5, doświadczenie depersonalizacji aby zostać zaklasyfikowanym jako zaburzenie, powinno być uporczywe lub nawracające i na tyle poważne, aby powodować upośledzenie funkcjonowania lub/i dystres.Celem pracy magisterskiej było przyjrzenie się wczesnym i aktualnym badaniom nad zaburzeniem depersonalizacji/derealizacji oraz porównanie istniejących teorii i sposobów konceptualizowania choroby. Zanalizowane badania w znaczącym stopniu różnią się pod względem metodologicznym, częstokroć dostarczają sprzecznych danych, a samo zaburzenie depersonalizacji-derealizacji wydaje się wciąż mało zbadane i trudne do diagnozowania. W pierwszej części pracy skupiono się na historycznym sposobie postrzegania depersonalizacji/derealizacji, dawnej i aktualnej klasyfikacji diagnostycznej, częstotliwości występowania zaburzenia i chorobach współwystępujących. Dodatkowo zostały zarysowane aspekty poznawcze i cielesne, mające wpływ na zaburzenie. Druga część pracy dotyczy związków depersonalizacji z traumą wczesnodziecięcą i dysocjacją oraz stanowi próbę zintegrowania istniejących doniesień z badań nad wspomnianymi czynnikami.
According to the ICD-10 classification, a depersonalization/derealization syndrome belongs to the category of “other” neurotic disorders. The existing understanding of the depersonalization/derealization syndrome as part of neurotic disorders was associated with the perception of it as a co-detached symptom of anxiety or depression. It was pointed out that people struggling with this disorder experience a subjective loss of emotions and the sense of alienation, but are still capable of emotional expression and are aware of the unreality of these changes. According to the upcoming ICD-11 classification, the depersonalization-derealization syndrome will be part of the class of the dissociative disorders, similar its current classification DSM-5. The disorder under discussion has been renamed a depersonalization/derealization disorder and includes symptoms such as the sense of unreality, emotional numbing and changed bodily sensations. According to DSM-5, the experience of depersonalization to be classified as a disorder should be persistent or recurrent and serious enough to cause impairment of functioning, distress or both.The aim of the MA thesis was to look at early and current research on the disorder of depersonalization/derealization to compare existing theories and ways of conceptualizing the condition. The analyzed studies differ considerably with regard to methodology, often provide conflicting data, and the disorder of depersonalization/derealization itself seems to be still insufficiently examined, causing diagnostics difficulties. The first part of the thesis is focused on the historical view on depersonalization/derealization, former and current diagnostic classifications, the frequency of disorders, and co-existing diseases. In addition, cognitive and bodily aspects affecting the disorder have been outlined. The second part of the thesis concerns relationships between depersonalization and childhood trauma and dissociation, and constitutes an attempt to integrate existing reports from research on these factors.
dc.abstract.en | According to the ICD-10 classification, a depersonalization/derealization syndrome belongs to the category of “other” neurotic disorders. The existing understanding of the depersonalization/derealization syndrome as part of neurotic disorders was associated with the perception of it as a co-detached symptom of anxiety or depression. It was pointed out that people struggling with this disorder experience a subjective loss of emotions and the sense of alienation, but are still capable of emotional expression and are aware of the unreality of these changes. According to the upcoming ICD-11 classification, the depersonalization-derealization syndrome will be part of the class of the dissociative disorders, similar its current classification DSM-5. The disorder under discussion has been renamed a depersonalization/derealization disorder and includes symptoms such as the sense of unreality, emotional numbing and changed bodily sensations. According to DSM-5, the experience of depersonalization to be classified as a disorder should be persistent or recurrent and serious enough to cause impairment of functioning, distress or both.The aim of the MA thesis was to look at early and current research on the disorder of depersonalization/derealization to compare existing theories and ways of conceptualizing the condition. The analyzed studies differ considerably with regard to methodology, often provide conflicting data, and the disorder of depersonalization/derealization itself seems to be still insufficiently examined, causing diagnostics difficulties. The first part of the thesis is focused on the historical view on depersonalization/derealization, former and current diagnostic classifications, the frequency of disorders, and co-existing diseases. In addition, cognitive and bodily aspects affecting the disorder have been outlined. The second part of the thesis concerns relationships between depersonalization and childhood trauma and dissociation, and constitutes an attempt to integrate existing reports from research on these factors. | pl |
dc.abstract.pl | Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 zespół depersonalizacji-derealizacji należy do kategorii „innych” zaburzeń nerwicowych. Dotychczasowe rozpatrywanie zespołu depersonalizacji-derealizacji w ramach zaburzeń nerwicowych wiązało się z postrzeganiem go jako współwystępującego objawu zaburzeń lękowych lub depresji. Zwracano uwagę na fakt, że osoby zmagające się ze wspomnianym zaburzeniem doświadczają subiektywnej utraty emocji oraz uczucia alienacji, ale nadal są zdolne do ekspresji emocjonalnej i zdają sobie sprawę z nierealności zmian. Zgodnie z nadchodzącą klasyfikacją ICD-11, zespół depersonalizacji-derealizacji będzie wchodził w skład zaburzeń dysocjacyjnych, podobnie jak ma to miejsce w aktualnej klasyfikacji DSM-5 Omawiane zaburzenie zostało nazwane zaburzeniem depersonalizacyjnym/derealizacyjnym i obejmuje takie objawy jak: poczucie nierealności, otępienie emocjonalne oraz zmienione doznania z ciała. Zgodnie z DSM-5, doświadczenie depersonalizacji aby zostać zaklasyfikowanym jako zaburzenie, powinno być uporczywe lub nawracające i na tyle poważne, aby powodować upośledzenie funkcjonowania lub/i dystres.Celem pracy magisterskiej było przyjrzenie się wczesnym i aktualnym badaniom nad zaburzeniem depersonalizacji/derealizacji oraz porównanie istniejących teorii i sposobów konceptualizowania choroby. Zanalizowane badania w znaczącym stopniu różnią się pod względem metodologicznym, częstokroć dostarczają sprzecznych danych, a samo zaburzenie depersonalizacji-derealizacji wydaje się wciąż mało zbadane i trudne do diagnozowania. W pierwszej części pracy skupiono się na historycznym sposobie postrzegania depersonalizacji/derealizacji, dawnej i aktualnej klasyfikacji diagnostycznej, częstotliwości występowania zaburzenia i chorobach współwystępujących. Dodatkowo zostały zarysowane aspekty poznawcze i cielesne, mające wpływ na zaburzenie. Druga część pracy dotyczy związków depersonalizacji z traumą wczesnodziecięcą i dysocjacją oraz stanowi próbę zintegrowania istniejących doniesień z badań nad wspomnianymi czynnikami. | pl |
dc.affiliation | Wydział Filozoficzny | pl |
dc.area | obszar nauk społecznych | pl |
dc.contributor.advisor | Prochwicz, Katarzyna - 131546 | pl |
dc.contributor.author | Głowacka, Jadwiga | pl |
dc.contributor.departmentbycode | UJK/WF5 | pl |
dc.contributor.reviewer | Prochwicz, Katarzyna - 131546 | pl |
dc.contributor.reviewer | Neckar, Jacek - 130907 | pl |
dc.date.accessioned | 2022-01-24T22:33:23Z | |
dc.date.available | 2022-01-24T22:33:23Z | |
dc.date.submitted | 2021-10-12 | pl |
dc.fieldofstudy | psychologia | pl |
dc.identifier.apd | diploma-154289-212110 | pl |
dc.identifier.uri | https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/287373 | |
dc.language | pol | pl |
dc.subject.en | depersonalization, derealization, DPD, interpersonal trauma, dissociation | pl |
dc.subject.pl | depersonalizacja, derealizacja, DPD, trauma relacyjna, dysocjacja | pl |
dc.title | Wpływ traumy wczesnodziecięcej na rozwój zaburzenia depersonalizacji/derealizacji | pl |
dc.title.alternative | The Role of Early Childhood Trauma in Depersonalization/Derealization Disorder | pl |
dc.type | master | pl |
dspace.entity.type | Publication |