Differentiation the syptoms in children with suspected acuta appendicitis a qualification to the surgery

Acute appendicitis is the most common among children from 8 to 15 years old. The most frequent symptoms include: abdominal pain which is mainly located in the right half of the abdomen, body temperature over 38˚ of Celsius, vomiting and the loss of appetite. Depending on the length of the aliments from the first symptoms to the surgery, we can diagnose acute appendictis, phlegmonous or gangrenous appendecitis. Treatment for acute appendicitis is surgery using laparotomy or laparoscopic technique.The main purpose of the study was the evaluation of symptoms among children with suspicion of acute appendicitis and their qualification to the surgery. The research method that was used was an opinion poll conducted among parents of the children who were enrolled to the hospital and the analysis of medical records. The instrument that was used was a questionnaire. Study included 56 patients between the ages of 3 to 17 years old. The onset of acute appendicitis was the most frequent among children between the ages of 8 to 15 years old.The most common symptoms included: abdominal pain and loss of appetite (48 children - 86%), body temperature over 38˚Celsius (35 children - 62,5%), vomiting (26 children - 46%) and diarrhea (11 children - 20%).Most of the children (47 - 84%) were admitted to the hospital for first time because of abdominal pain. Only 9 children (16%) was in the hospital before (it was their second admission to the hospital).Among all patients admitted to the hospital, 26 children (46%) was qualified for surgery. Decision to conduct an operation has been confirmed by physical examination with Blumberg sign positive among 29 children (52%) and muscular defense current among 25 children (45%). An abdominal ultrasound was helpful too – among 17 children radiology picture presented structure which pointed out acute appendicitis, and also laboratory investigations including blood cell count and urine analysis were conducted.Only 4 patients had different disease, the rest was discharged from the hospital.

Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego występuje najczęściej między 8, a 15 rokiem życia. Do najczęstszych objawów należą bóle brzucha w większości przypadków umiejscowione w prawym dolnym kwadrancie jamy brzusznej, także podwyższona temperatura ciała, wymioty, obniżony apetyt. W zależności od czasu trwania dolegliwości do zabiegu operacyjnego wyróżnia się wyrostek robaczkowy zmieniony: zapalnie, ropowiczy lub zgorzelinowy. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu wyrostka robaczkowego poprzez laparotomię lub laparoskopię.Celem pracy była ocena objawów u dzieci z podejrzeniem ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, a zakwalifikowanie do zabiegu operacyjnego. Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny przeprowadzony wśród rodziców dzieci przyjętych na oddział oraz analiza dokumentacji medycznej, natomiast narzędziem kwestionariusz ankiety. Badaniem objęto 56 pacjentów w przedziale wiekowym od 3 do 17 roku życia. Do wystąpienia OZWR najczęściej dochodziło w wieku od 8 do 15 roku życia – 41 dzieci (73%).Najczęściej występujące objawy u przyjętych dzieci, oprócz bólu brzucha to: brak lub zmniejszony apetyt u 48 dzieci (86%), podwyższona temperatura ciała lub gorączka u 35 dzieci (62,5%), wymioty u 26 pacjentów (46%) oraz biegunka u 11 pacjentów (20%). Większość dzieci, bo aż 47 (84%) zostało przyjętych po raz pierwszy z powodu bólu brzucha, tylko u 9 dzieci (16%) była ta kolejna hospitalizacja.Spośród pacjentów przyjętych na oddział do zabiegu zostało zakwalifikowanych 26 dzieci (46%). Decyzja o przeprowadzeniu zabiegu operacyjnym została potwierdzona przede wszystkim na podstawie badania palpacyjnego, w tym dodatnich objawów Blumberga u 29 dzieci (52%) i obronie mięśniowej obecnej u 25 dzieci (45%). Również pomocne były: badanie USG jamy brzusznej, w tym u 17 dzieci (31%) uwidoczniono strukturę wskazującą na zapalnie wyrostka robaczkowego, morfologię krwi obwodowej oraz badanie ogólne moczu.Tylko u 4 pacjentów została zdiagnozowana inna choroba, natomiast pacjenci nieoperowani zostali wypisani do domu.