Muscle dysmorphia at men in relation to self-destructive behaviour, body image, psychological gender, and self-esteem.

Centralnym punktem zainteresowania tej pracy jest problematyka dysmorfii mięśniowej w kontekście, obrazu ciała, autodestruktywności pośredniej, płci psychologicznej oraz samooceny.Kreowany w mediach obraz idealnego ciała odnosi się do sylwetki umięśnionej, świetnie wyrzeźbionej, w której nie ma miejsca na niedoskonałości. Taka kreacja często staje się pryzmatem, przez który postrzegamy własne ciało i może prowadzić do zaburzeń dysmorfofobicznych. Celem niniejszej pracy było uzyskanie odpowiedzi na pytania dotyczące m.in występowania różnic w zakresie obrazu ciała, samooceny, płci psychologicznej, autodestrukcyjności pomiędzy grupą mężczyzn o kulturystycznej budowie ciała biorących udział w regularnych treningach na siłowni a grupą mężczyzn o normalnej budowie ciała nie biorących udziału w regularnych treningach na siłowni. Grupę badaną stanowiła grupa 60 mężczyzn : 30 mężczyzn o kulturystycznej budowie ciała biorących udział w regularnych treningach na siłowni oraz 30 mężczyzn o normalnej budowie ciała nie biorących udziału w regularnych treningach na siłowni. Grupę badana składała się z mężczyzn ćwiczący w kilku krakowskich i częstochowskich siłowniach. W przeprowadzonym badaniu zostały wykorzystane wymienione poniżej metody badawcze:Kwestionariusz do Badania Zaburzeń Odżywiania u Mężczyzn ( KBZOM) autorstwa B. Pawłowskiej, Skala zaangażowania wobec ciała (BIS) I. Orbacha i M. Mikulincera, Skala chronicznej autodestrukcyjności (CS- DS)Kelly , Skala Samooceny (SES) M. Rosenberga, Inwentarz do oceny płci psychologicznej( IPP) A. Kuczyńskiej. Z ośmiu hipotez pięć zostało potwierdzonych. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że mężczyźni o kulturystycznej budowie ciała cechują się wyższym poziomem dysmorfii mięśniowej oraz mniejszą akceptacją własnego ciała w porównaniu do mężczyzn o normalnej budowie ciała. W badaniach wykryto również współzależność między dysmorfią mięśniową a samooceną, dysmorfią mięśniową a obrazem ciała oraz dysmorfią mięśniową a autodestruktywnością pośrednią

The main focus of the presented thesis is put on the issue of muscle dysmorphia in relation to body image, self-destructive behavior, psychological gender, and self-esteem.Perfect body image that is created by the media is built on muscular figure, finely carved, with no space for imperfections. This image often becomes the prism through which we perceive our body and might lead to body dysmorphic disorder. The aim of the thesis was to answer the questions related to the existence of differences in regard to body image, self-esteem, psychological gender, and self-destructive behavior between men with muscular build who exercise on a regular basis and those with normal build who do not keep regular training. The examined group consisted of 60 men: 30 with muscular build who regularly exercise and 30 with normal build who keep occasional training. The research has been conducted in gyms in Kraków.The following methods have been used during the research:Eating Disorder Examination Questionnaire for Men (KBZOM) by B. Pawłowska and Z. Stankiewicz, The Body Investment Scale (BIS) by I. Orbach and M. Mikulincer, Chronic Self-Destructiveness Scale by Kelly, Self-Esteem Scale by M. Rosenberg, and The Inventory for Psychological Gender Evaluation (IPP) by A. Kuczyńska.Five out of eight hypothesises were proven. Results of carried out research indicate that men with bodybuilding physique are characterized by higher level of muscle dysmorphia and lower acceptance of own body in comparison with men with normal physique. A correlation between muscle dysmorphia and self-esteem, muscle dysmorphia and body’s image as well as muscle dysmorphia and indirect self-destructive behaviour were discovered