Marcin Świetlicki's "Mortal songs" : voice - scriptorality - metalepsis

Marcin Świetlicki jest nie tylko poetą publikującym kolejne książki poetyckie, ale także artystą wykonującym i rejestrującym na płytach muzyczne/głosowe wersje własnych utworów. To podwójne usytuowanie w dwóch różnych obiegach kultury i dwóch różnych artystycznych wcieleniach każe zastanowić się nad istotą fenomenu zdublowanej – "graficznej" i "dźwiękowej", "piśmiennej" i "głosowej" – obecności utworów autora Schizmy w przestrzeni odbiorczej. W swoim artykule podejmuję kwestię odbioru tekstu poetyckiego jako zjawiska dźwiękowego. Interesuje mnie zwłaszcza psycho-somatyczny wymiar procesu odbioru i związana z owym wymiarem próba przekraczania granicy między porządkiem tekstowym i materialnym, którą staram się opisać za pomocą pojęcia metalepsy, odwołując się do znaczenia, jakie pojęcie to posiada we współczesnych badaniach narratologicznych.

Marcin Świetlicki is a poet who keeps publishing his poems in traditional book form and, more recently, a performance artist busy recording and marketing their audio/musical versions. Clearly, he operates in two separate cultural spheres and has to play two rather different character roles. Similarly, his works come in two variants - the visual and the acoustic, or the written and the voiced - which are by no means isomorphic. This article looks at the functioning of the latter element, and in particular the reception of the audio poetic work by way of listening experience. It involves a psychosomatic balance is occasionally disturbed by deliberate shifts from one narrative order to the other, the world of which one tells to the world in which one tells. To explain the functioning of such transgressions this article draws on the notion of metalepsis in the sense which it has acquired in modern narratology.