Interspecific interactions in solitary bees nests aggregations

Dynamika gniazdowania pszczół samotnych jest słabo zbadana. U wielu gatunków obserwuje się tendencję samic do zakładania gniazd w bliskiej odległości od siebie, w wyniku czego powstają ich "kolonie" (agregacje, skupiska). Zjawisko to ma duże znaczenie, gdyż jednogatunkowe skupiska gniazd pszczelich uważa się za etap pośredni między samotniczym a eusocjalnym trybem życia. Można przypuszczać, że mogą również powstawać wielogatunkowe skupiska pszczół samotnych, jeśli tylko pozwala na to kompromis ewolucyjny między korzyściami i stratami z zakładania gniazd w agregacji wielogatunkowej. Celem pracy magisterskiej było sprawdzenie, czy dzikie gatunki samotnych pszczół wykazują preferencje do gniazdowania w skupiskach z już obecnymi samicami innego gatunku pszczoły (murarki ogrodowej, Osmia bicornis), a także, czy występują różnice w presji pasożytniczej w mniejszych i większych skupiskach gniazdujących samic. Ryzyko zapasożycenia stanowi ważny czynnik napędzający tworzenie jednogatunkowych skupisk i może mieć znaczenie dla tworzenia agregacji wielogatunkowych, z uwagi na szeroką tolerancję gatunkową względem gospodarzy u pasożytów pszczół. Wyniki przedstawionych badań wskazują, że brak jest preferencji innych gatunków do gniazdowania w skupiskach murarki ogrodowej, a ryzyko zapasożycenia jest takie samo w mniejszych i większych agregacjach. Z otrzymanych wyników trudno jest wyciągać ostateczne wnioski na badany temat, gdyż w skupiskach stwierdzono niskie liczebności pasożytów oraz gatunków innych niż murarka ogrodowa. Dodatkowo, znaczną część innych gatunków gniazdujących w skupiskach stanowiły samotne osy, różniące się od pszczół strategią życiową. Z tych względów, problem atrakcyjności skupisk murarki jako potencjalnych miejsc do gniazdowania gatunków pokrewnych wymaga dalszych badań.

Nesting dynamics of solitary bees is poorly understood. Foundresses of many species of solitary bees display a preference for nest establishment in close proximity to one another, resulting in formation of single-species aggregations. Such tendency is important, because it is thought that nest aggregations of solitary bees represent a stepping stone between a purely solitary way of living and eusociality. One can hypothesize that, in the right conditions, also multi-species nest aggregations of solitary bees can be formed. The aim of presented study was to check whether different species of solitary bees that occur in the wild prefer nesting space with or without females of another bee species – red mason bee (Osmia bicornis). Furthermore, due to the role of parasitic pressure in single-species aggregations formation, parasites presence in aggregations of different sizes was checked. Parasites occurrence can have an effect on the tendency to form multi-species nest aggregations because of high host-bee species tolerance in solitary bees parasites. The results indicate that, in wild bees, there is no preference and no avoidance of red mason bee nest aggregations, and that the parasitic pressure is equal in aggregations with lower and higher numbers of nesting females. However, conclusions that can be drawn from these results are very limited. In aggregations obtained in this study, both number of parasites and number of bees other than O. bicornis was low. In addition, a large proportion of individuals nesting in aggregations constituted solitary wasps, which differ strongly from bees in their life strategy. Therefore, the preference of solitary bees for nesting in multi-species aggregations requires further study.