Care of a patient with nephrotic syndrome based on minimal change disease

Wstęp: Submikroskopowe kłębuszkowe zapalenie nerek (SKZN) to schorzenie o podłożu zapalnym, w którym dochodzi do uszkodzenia struktur budujących kłębuszek nerkowy w następstwie toczących się procesów immunologicznych. To patologiczne zjawisko prowadzi do manifestacji klinicznej, najczęściej przebiegającej pod postacią zespołu nerczycowego (ZN). W zależności od stopnia zaawansowania procesu chorobowego oraz przyczyny może dojść do rozwoju wielu powikłań, wśród których wymienia się zakrzepicę żylną, dyslipidemię, zmniejszoną odporność na zakażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze. Nierozpoznana i nieleczona choroba może doprowadzić do postępującego upośledzenia funkcji nerek i rozwoju przewlekłej choroby nerek (PChN), co może wymagać leczenia nerkozastępczego [1].Cel pracy: celem pracy była identyfikacja diagnoz pielęgniarskich u pacjentki z zespołem nerczycowym w przebiegu SKZN leczonej w warunkach ambulatoryjnych, określenie celu podejmowanych działań oraz stworzenie planu interwencji pielęgniarskich adekwatnych do stanu zdrowia chorej wraz z oceną wyników opieki.Materiał i metody: w pracy została zastosowana metoda indywidualnego przypadku. Posłużono się technikami badawczymi jaką był wywiad, obserwacja, analiza dokumentacji medycznej oraz wyników uzyskanych w skalach: NRS 2002, NRS, VAS, WHOQL-BREFF.Wyniki: rozpoznano 17 diagnoz pielęgniarskich, które dotyczyły m.in występowania obrzęków, niepokoju, obniżonej jakości życia oraz deficytu wiedzy na temat żywienia. Najważniejszą diagnozą potencjalną było ryzyko wystąpienia powikłań z powodu immunoterapii i obniżonej odporności. Głównym celem realizowanych interwencji była poprawa jakości życia, redukcja obrzęków, niepokoju, zmniejszenie deficytu wiedzy oraz minimalizacja możliwości wystąpienia powikłań. Wnioski: sformułowanie diagnoz pielęgniarskich oraz zaplanowanie i zrealizowanie interwencji pielęgniarskich pozwoliło na zwiększenie poziomu wiedzy i jakości życia chorej. Nie dopuszczono do rozwoju powikłań.

Introduction. Minimal change diasease (MCD) is an inflammatory disorder in which the glomerular building structures are damaged as a result of ongoing immune processes. This pathological phenomenon leads to a clinical manifestation, most often in the form of nephrotic syndrome. Depending on the severity of the disease process and the cause, many complications may develop, including venous thrombosis, dyslipidemia, and reduced resistance to bacterial, viral and fungal infections. Unrecognized and untreated disease may lead to progressive impairment of kidney function and the development of chronic kidney disease (CKD), which may require renal replacement therapy [1].Aim. The aim of the study was to identify nursing diagnoses, determine the purpose of activities and plan nursing interventions based on the patient's health problems, as well as assess the effects of provided care.Material and methods. The method which was used in the study is case report. Research techniques: nursing interview with the patient, analysis of medical records and received results at NRS 2002, VAS, NRS, WHOQL-BREFF scales.Results. The thesis contains a case report of a 39-year-old woman suffering from MCD, outpatient. The main nursing diagnoses concerned the occurrence of edema, anxiety, reduced quality of life and a deficit of nutritional knowledge. The most important potential diagnosis was the risk of complications due to immunotherapy and reduced immunity. The main goal of the implemented interventions was to improve the quality of life, reduce swelling, anxiety, reduce the knowledge deficit and minimize the possibility of complications.Conclusions. The reconnoiter of nursing diagnoses, the planning and implementation of nursing interventions allowed to increase the level of knowledge and quality of life of the patient. Complications were not allowed.