Mechanisms of shortening the distance on the example of Ewa Drzyzga's rhetorics and non-verbal communication in the talk-show "Rozmowy w toku"

Umiejętność wywierania wpływu na otoczenie, w szczególności ta przeprowadzona w sposób tak wysublimowany, że nikt nie domyśla się intencji nadawcy przekazu, jest sztuką zdumiewającą. Dzięki niej możliwe jest osiąganie ustalonego wcześniej celu „w białych rękawiczkach”. Język polski, tak bogaty w mechanizmy perswazji, daje sposobność na dowolne kierowanie myślami rozmówcy w taki sposób, że pozostanie on przeświadczony o oryginalności swojego pomysłu. Badania przeprowadzane w niniejszej pracy skupiały się na opisaniu możliwości oferowanych przez język i szeroko pojętą komunikację pozawerbalną, pozwalających na wykreowanie atmosfery sprzyjającej otwieraniu się uczestnikom programu „Rozmowy w Toku”. Jego prowadząca – Ewa Drzyzga – została postawiona przed niełatwym zadaniem poprowadzenia konwersacji z zaproszonymi do talk-show gośćmi tak, by zapomnieli oni o obecności kamer i w sposób nieskrępowany opowiadali o osobistych, często trudnych momentach życia. Cel ten osiągała za pomocą komunikatów werbalnych oraz mowy ciała. W niniejszej pracy przedstawione zostały psychologiczne aspekty wywierania wpływu na otoczenie przy użyciu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Przybliżony został temat dyskursu medialnego, jego język, a także retoryka używana przy tworzeniu medialnego wizerunku. Opisane też zostały wybrane techniki oratorskie, wykorzystywane na przykład w celach skutecznej argumentacji. W dalszej części pracy przedstawiona została historia i charakterystyka gatunku jakim jest talk-show, a także jeden z jego najpopularniejszych reprezentantów w Polsce – program „Rozmowy w Toku”. W ostatniej części analizie poddane zostały wypowiedzi dziennikarki, podzielone na ironiczne, kolokwialne i ekspresywne, a także wybrane dialogi, które prowadziła z gośćmi programu. Zwrócono też uwagę na postawę i komunikaty pozawerbalne, które gospodyni programu wykorzystywała do skracania dystansu. Badania przeprowadzone zostały w celu potwierdzenia hipotezy, mówiącej że w wyniku umiejętnego wykorzystywania komunikatów werbalnych i niewerbalnych możliwe jest skracanie dystansu między uczestnikami interakcji.

The ability to influence one's surroundings, especially carried out in such a sublime manner that no one can guess the intention of the sender of the message, is an amazing art. The Polish language, so rich in mechanisms of persuasion, provides an opportunity to direct the way of the another person's thoughts, and they will be convinced, that they are the author of the idea.The research carried out in this study focused on describing the possibilities offered by language and non-verbal communication, allowing to create an atmosphere conducive to opening up by the participants of the “Rozmowy w Toku” talk-show. Its host - Ewa Drzyzga - was faced with the difficult task of leading a conversation with the guests in the way they forgot about the presence of cameras and talked freely about personal, often difficult moments in their lives. This thesis presents the psychological aspects of influencing other people using verbal and non-verbal communication. The topic of media discourse, its language, as well as the rhetorics used in the creation of a media apperance is introduced. In the next part of the thesis, the history and characteristics of the talk-show genre are presented, as well as one of its most popular representatives in Poland - the talk-show “Rozmowy w Toku”. In the last part of the thesis, Ewa Drzyzga’s statements were analyzed, divided into three categories: ironic, colloquial and expressive. Selected dialogues she had with the guests of the talk-show, were also subjected to the study. The research was conducted to confirm the hypothesis that as a result of the skillful use of verbal and non-verbal communication, it is possible to shorten the distance between participants in an interaction.