Carlo Goldoni i Carlo Gozzi: dwie wizje teatru włoskiego

Carlo Goldoni and Carlo Gozzi: Two Visions of the Italian Theatre

Niniejsza praca została poświęcona przedstawieniu i porównaniu dwóch osiemnastowiecznych wizji teatru autorstwa Carla Goldoniego i Carla Gozziego. W pierwszym rozdziale zarysowano kontekst społeczny i artystyczny, uwzględniając szczególnie Wenecję, w której działali obaj autorzy. Drugi rozdział skupia się na postaci Goldoniego ulegającego oświeceniowej modzie francuskiej: na podstawie dwóch jego komedii Mirandolina i Awantura w Chioggi nakreślono w nim główne punkty jego reformy teatralnej. Ostatni rozdział jest poświęcony jego adwersarzowi Carlowi Gozziemu. W oparciu o jego dwie baśni sceniczne Miłość do trzech pomarańczy i Król jeleń, ukazano inną wizję teatru, opartą na sile magii scenicznej i rodzimej tradycji artystycznej (komedii dell’arte).

The following thesis is a presentation and comparison of the two 18th century visions of theater by Carlo Goldoni and Carlo Gozzi. The first chapter outlines the social and artistic context, paying particular attention to Venice, where both authors were active. The second chapter focuses on the figure of Goldoni succumbing to French Enlightenment fashion: based on his two comedies The Mistress of the Inn and The Chioggia Scuffles are outlined the main points of his theatrical reform. The final chapter is dedicated to his opponent Carlo Gozzi. Based on his two fables, The Love for Three Oranges and The King Stag, is shown a different vision of theater, based on the power of stage magic and the native artistic tradition (commedia dell'arte).

La tesi è dedicata alla presentazione e al confronto di due visioni settecentesche del teatro di Carlo Goldoni e Carlo Gozzi. Il primo capitolo delinea il contesto sociale e artistico, in particolare a Venezia, a cui entrambi gli autori furono legati. Il secondo capitolo si concentra su Goldoni che cedette alla moda illuminista francese: sulla base delle due sue commedie, La locandiera e Le baruffe chiozzotte, vengono delineati i punti principali della sua riforma teatrale. L'ultimo capitolo è dedicato al suo avversario Carlo Gozzi. L’analisi delle sue fiabe teatrali L’amore delle tre melarance e Il re cervo porta alla presentazione di una visione diversa del teatro, basata sul potere della magia scenica e della tradizione artistica autoctona (commedia dell'arte).