The theory of positive disintegration by Kazimierz Dąbrowski in the context of existential psychology.

W poniższej pracy przeprowadzam analizę systematyczno-historyczną, porównując teorię dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego z wybranymi koncepcjami przedstawicieli perspektywy egzystencjalnej. Pracę rozpoczyna opis życiorysu Kazimierza Dąbrowskiego, dający wgląd w czynniki wpływające na stworzenie przez autora swojej teorii. Kolejny rozdział przedstawia filozoficzne podstawy omawianej teorii oraz opisuje jej założenia. Wyjaśniony zostaje proces dezintegracji pozytywnej, jego znaczenie dla relacji człowieka z obiektywnym światem wartości i tym samym dla rozwoju osobowości. Rozdział zamyka specyficzne zdefiniowanie zdrowia psychicznego człowieka w modelu Dąbrowskiego. Druga część pracy skupiona jest na określeniu punktów wspólnych i różnic pomiędzy myślą Sorena Kierkegaarda, Jean-Paula Sartre, Maxa Schelera, Gabriela Marcela, Karla Jaspersa i Viktora Frankla a teorią Dąbrowskiego. W pracy wykorzystuję specyficzną dla powyższych koncepcji definicję duchowości jako potencjału ludzkiego do przekraczania własnych uwarunkowań. Na koniec przedstawiam korzyści wynikające z przedstawienia historii idei ujmowania kryzysów jako pozytywnych epizodów w rozwoju osobowości człowieka.

In the following work, I conduct a systematic-historical analysis, comparing Kazimierz Dąbrowski's theory of positive disintegration with selected concepts from the existentialist perspective. The work begins with a description of Kazimierz Dąbrowski's biography, providing insight into the factors that influenced the author in creating his theory. The next chapter presents the philosophical foundations of the discussed theory and describes its assumptions. The concept of positive disintegration is explained, emphasizing its significance for the relationship between the individual and the objective world of values, and consequently, for personality development. The chapter concludes with a specific definition of human mental health within Dąbrowski's model. The second part of the work focuses on identifying commonalities and differences between the thoughts of Søren Kierkegaard, Jean-Paul Sartre, Max Scheler, Gabriel Marcel, Karl Jaspers, and Viktor Frankl, and Dąbrowski's theory. In the work, I utilize a definition of spirituality specific to these concepts, characterized as the potential of human beings to transcend their own limitations. Finally, I present the benefits stemming from the historical presentation of the idea of viewing crises as positive episodes in the development of human personality.