"Sarmatian Tibullus" : Andrzej Trzecieski's Sylva (II 2) to Jan Kochanowski

Łacińska twórczość Andrzeja Trzecieskiego Młodszego (Andreas Tricesius, ok. 1525 - ok. 1584) zasługuje na znacznie większą uwagę w studiach nad poezją nowołacińską w dawnej Rzeczypospolitej. Celem tego artykułu jest omówienie jego sylwy dedykowanej Janowi Kochanowskiemu, niewątpliwie najważniejszemu poecie w renesansowej Polsce, w kontekście motywów, toposów, argumentów, tropów i figur związanych z tą formą poetycką. Korzystając z rozmaitych strategii retorycznych (narracji, porównań, symetrycznego odwrócenia słów, apostrofy), Trzecieski stworzył interesujący obraz Kochanowskiego jako "sarmackiego Tibullusa", który odrzucił bogactwa i zaszczyty na dworze królewskim, wybierając spokojne "bardziej swobodne" życie na wsi. Co więcej, sylwa przynosi również rozważania o naśladowaniu starożytnych autorów, wyborach poetów, ich aspiracjach, a także poetyckich inspiracjach.

Latin poetry composed by Andrzej Trzecieski the Younger (Andreas Tricesius, ca. 1525-post 1584) requires more attention in studies on Neo-Latin literature in the Polish Commonwealth. The paper aims at discussing his silva dedicated to Jan Kochanowski, undoubtedly the most important poet in the Renaissance Poland, in the context of motives, topoi, arguments, tropes, and figures associated with this poetical form. Using a variety of rhetorical strategies (narrative, comparison, symmetrical reversions of words, apostrophe), Trzecieski created interesting figure of Kochanowski as “Sarmatian Tibullus” who rejected wealth and honors at the royal court for quite and “much more free” life in the country. Furthermore, silva offers considerations on imitation of the ancient authors, the choices made by poets, their aspirations and particularly poetical inspirations.