Formy bliźniacze: Językowy pomnik w niemieckim

Binomial Pairs: A linguistic monument in German

Przedstawiony tekst nosi tytuł: Formy bliźniacze: Językowy pomnik w niemieckim i zawiera językowo historyczny aspekt tychże form dla rozwoju języka niemieckiego. Opracowanie oferuje szczególnie obszerny wgląd w stare średnoiwieczne frazeologiczne formy bliźniacze. W teoretycznej część pracy dotyczącej frazeologii znajdują się: wyjaśnienie definicji, opis charakterystycznych cech i ogólnie przyjęta klasyfikacja frazeologizmów.Celem pracy było przedstawienie frazeologicznych form bliźniaczych jako dobra/pomnika językowego, co ma miejsce w części praktycznej. Na ten rodzaj połączeń wyrazowych, istnieją dowody już w kulturze antycznej i w piśmie starogermańskim. Niektóre formy bliźniacze spostrzegane są już tylko jako relikty języka poezji i prawa. Właśnie szczególnie język prawniczy z powodu braku wystarczającej terminologii przyjął głównie z łaciny dużo ekwiwalentnych zwrotów frazeologicznych zwanych formami bliźniaczymi. Większość z nich rozwinęła z czasem niezwykłą frekwencję. W języku niemieckim dzięki aliteracji i rymowi końcowemu otrzymały formy bliźniacze plastyczność i prostotę, i dlatego są nadal w niezmiennej formie używane często w słowie mówionym i pisanym. Różnorodne ich zastosowanie sprawia, że stanowią stale materiał do prac lingwistów.

Binomial Pairs: A linguistic monument in German scrutinizes the linguistic and historical development of binomial forms in the German language. It offers extensive insight into the old idiomatic binomials. The theoretical part of the work, which deals with phraseology, includes a description of the characteristic features together with commonly accepted classification of idiomatic expressions. The aim of the work is to outline binomial pairs as a linguistic monument/wealth, which is executed in the practical part. There is evidence that such groupings of words existed in antiquity and in Old German writings. Some of the binomial forms are perceived only as relics belonging to poetry and legal language. Due to the lack of sufficient terminology, legal language in particular has adopted, mainly from Latin, a number of equivalent idiomatic expressions called binomial pairs, the majority of which has developed an incredible frequency.Thanks to alliteration and tail rhyme in German, binomial pairs have gained plasticity and simplicity, and thus until present they are being used in an unchanged form in spoken and written word. The variety of their application makes them a rich study material for many linguists.

Der vorliegende Text trägt die Überschrift: Zwillings- und Paarformeln: Ein Sprachdenkmal im Deutschen und thematisiert deren sprachlich historischen Aspekt für die Entwicklung der deutschen Sprache. Der Aufsatz bietet einen umfassenden Einblick besonders der alten Zwillings- /Paarformeln. Der theoretische Teil betrifft die Phraseologie; erläutert den Begriff, schildert charakteristische Merkmale und zeigt eine allgemein übliche Gliederung von Phraseologismen. Das Ziel der Arbeit war die Darstellung der Zwillings-/Paarformeln als altes Sprachgut/ Sprachdenkmal im Deutschen, was im praktischen Teil der Arbeit dargestellt worden ist. Diese Art von Wortverbindungen lässt sich bereits in der Kultur der Antike und in der altgermanischen Zeit nachweisen. Einige von Zwillings-/Paarformeln werden lediglich als sprachliche Relikte aus der älteren Dichtung sowie Rechts- und Urkundesprache betrachtet. In Bezug auf Mangel an der entsprechenden Terminologie übernahm eben insbesondere das Kanzlei –und Rechtswesen zahlreiche Ableitungen hauptsächlich aus Latein. Die meisten von ihnen entwickeln aber im Laufe der Zeit eine unübliche Effizienz. Im Deutschen erhalten die Zwillings-/Paarformeln dank dem Stabreim und Endreim die Plastizität und Vereinfachung und dadurch werden sie nach wie vor relativ oft in Wort und Schrift verwendet. In der Arbeit wurden Schritt für Schritt die Belege dafür vorgelegt, dass diese Wortverbindungen sprachliche Phänomene sind, die als einzige Wortpaare fest und konstant bis heute erhalten geblieben sind und deren vielfältige Verwendungsweisen nie langweilig oder überdrüssig werden und so die Sprachforscher gut bei Stange zu halten vermögen. Zitiert nach Gunther Dietz: „ Zwillingsformeln, die aufgrund ihrer thematischen Unspezifik von Autoren verschiedener Fächer in unterschiedlichsten Kontexten verwendet werden. Verbreitet über die Fächergrenzen hinweg sind vor allem “Theorie und Praxis sowie Möglichkeiten und Grenzen.“