Antiwar and autobiographical motives in works of Bora Ćosić

Bora Ćosić (1930-) to jeden z najbardziej znanych pisarzy byłego kręgu Jugosławii, który pozostawał w opozycji do obowiązujących nurtów politycznych w Serbii: najpierw do autorytarnego socjalizmu Josipa Broz-Tity, a później do nacjonalistycznej dyktatury Slobodana Miloševicia. W niniejszej pracy licencjackiej zostały zanalizowane dwa utwory pisarza napisane już po jego emigracji z Jugosławii: Deklaracja Celna oraz Podróż na Alaskę. W okresie od lat dziewięćdziesiątych głównymi motywami w twórczości pisarza są antywojenność oraz autobiografizm. Pisarz opisywał swoją niezgodę na to, co wydarzyło się w krajach byłej Jugosławii, a także krytykował postawę nie tylko serbskiego dyktatora, ale także serbskiego społeczeństwa wobec wojny, która wybuchła w latach dziewięćdziesiątych. Twórca często poruszał także tematy autobiograficzne, który były skoncentrowane wokół jego emigracji z Belgradu najpierw do Istrii, a później do Berlina, a także relacjom z jego przyjaciółmi, którzy pozostali w krajach byłej Jugosławii. Pisarz prezentuje odmienną perspektywę na wydarzenia w ojczyźnie od większości przedstawicieli kręgów artystycznych, którzy często pozostawali w zgodzie z obowiązującą dyktaturą, niezależnie od tego czy była socjalistyczna czy nacjonalistyczna.

Bora Ćosić (1930-) is one of the most known writers of former Yugoslavia, who have stood in opposition to present currents of political views in Serbia: Firstly to authoritarian socialism of Josip Broz-Tito and after to nationalist dictatorship of Slobodan Milošević. Two writer’s books were analyzed in this thesis: Customs Declaration and The Journey to Alaska. From the 90’s antiwar and autobiographical motives are most dominant in Ćosić’s works. The author has described his disagreement to the things that happened in former Yugoslavia and also criticized not only the Serbian dictator but also the Serbian society’s actions during the war which broke out in the 90’s The writer has often written about autobiographical topics, which are concentrated on his emigration from Belgrade first to Istrian Peninsula and second to Berlin and on his relations with friends who stayed in former Yugoslavia. Ćosić presents different perspective on the events in his homeland than most of artists, which also have been in symbiotic with current political dictatorship: no matter the socialist or the nationalist one.