Turkey`s bid to European Union

Turkey’s accession to the European Union’s structures has been subject of a vivid debate in Europe for dozen or so years. Politicians, political commentators and scholars have been pondering whether the European Union has become a „Christian club” as a result of the unification process and whether Islam can become an element of “Europeanism.” The process of Turkey’s integration with European and trans-Atlantic structures started after World War Two. In April 1948 Turkey became a founding member of the Organization for European Economic Cooperation and in August 1949 it became member of the Council of Europe. The country joined the NATO in February 1952. On September 12, 1963 the Republic of Turkey signed an association treaty with the European Economic Community that took effect on December 1, 1964. The treaty envisaged a customs union and Turkey’s full membership of the Community. During successive stages on its way to the Community and later to the European Union Turkey lodged a motion for membership of the European Community on April 14, 1987. Customs union between Turkey and the European Communities took effect on January 1, 1996. At the European Council summit in Helsinki (December 10-11, 1999) Turkey was officially granted a status of a candidate to the European Union. In December 2004 a decision was made to start accession negotiations with the Republic of Turkey on October 3, 2005. There is a considerable difference of opinions as to Turkey membership of the European Union. The Europeans main objections boil down to the fact that Turkey is a Muslim country while Turks are afraid of losing independence and the EU’s upper hand. This paper is an attempt to look at Turkey as a state facing the challenge of joining the European Union. Chapter One presents the history of Turkey from the Ottoman Empire via the Balkan Wars, the participation of Turkey in the two World Wars till the forming of a democratic state and Turkey’s position in Europe in the 20th and 21st centuries.Chapter Two presents main bodies of authority, political parties, groups of interests and social organizations functioning in Turkey. Described are state-religion relations, the role of Islam in contemporary Turkey. This chapter also includes an analysis of difficulties Turkey has in observing the principles of democracy and human rights. The starkest irregularities include: excessive role of the army in the Turkish political system, failure to recognize ethnic minorities (the Kurdish problem), the violation of the freedom of speech, conscience and denomination, binding capital punishment, tortures and coercion measures used by law enforcement bodies, the limitation of human rights in penitentiary centers and non-observance of gender equality as well as arbitrary arrests/apprehensions, refusal of the right to impartial court, the violation of freedom of association, bans on political parties. Chapter Three is devoted to Turks’ view on Europe. It presents opinions of Turks on western civilization and the European Union. Analyzed are views and opinions of prevailing in Europe on Turks and the Turkish state. Presented opinions on Islam and arguments for and against Turkey joining the European Union will surely be an important element of Turkey’s image as the member of the European Community.

Na gruncie europejskim od kilkunastu lat trwa publiczna debata na temat akcesji Turcji do struktur Unii Europejskiej. Zarówno politycy, publicyści jak i naukowcy zastanawiają się, czy Unia Europejska – jako skutek procesu jednoczenia się Europy – jest „klubem chrześcijańskim” i czy islam może stać się komponentem pojęcia „europejskość”.Po II wojnie światowej rozpoczął się proces integracji Turcji ze strukturami europejskimi i transatlantyckimi. W kwietniu 1948r. została członkiem-założycielem Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej, a w sierpniu 1949r. członkiem Rady Europy. Do NATO przystąpiła w lutym 1952r. 12 września 1963r. Republika Turcja podpisała układ o stowarzyszeniu z Europejską Wspólnotą Gospodarczą, który wszedł w życie1 grudnia 1964r. Układ przewidywał utworzenie unii celnej i pełne członkostwo Turcji we Wspólnotach. Kolejnymi etapami na drodze do Wspólnot a później do Unii Europejskiej były złożenie wniosku 14 kwietnia 1987r. o członkostwo we Wspólnocie Europejskiej, wejście w życie 1 stycznia 1996r. unii celnej między Republiką Turcji a Wspólnotą Europejską, na szczycie Rady Europejskiej w Helsinkach (10-11 grudnia 1999r. ) oficjalne uznanie Turcji za kandydata do członkostwa w Unii Europejskiej oraz na brukselskim szczycie Unii Europejskiej w grudniu 2004r. decyzja o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Republika Turcji w dniu 3 października 2005r. Zdania co do członkostwa Turcji w Unii Europejskiej są podzielone. Europejczycy maja główne obiekcje ze względu na to, iż Turcja jest krajem muzułmańskim, a Turcy boją się utraty samodzielności i dominacji Unii Europejskiej.Niniejsza praca jest spojrzeniem na Turcję jako państwa, które stoi przed perspektywą wejścia do Unii Europejskiej. Rozdział pierwszy to historia Turcji, począwszy od Państwa osmańskiego, poprzez wydarzenia takie jak wojny bałkańskie, udział Turcji w obu wojnach światowych, aż do ukształtowania się demokratycznego państwa i pozycji Turcji w europie XX i XXI wieku.Drugi rozdział udziela odpowiedzi na pytanie, jakie główne organy władzy oraz partie polityczne, grupy interesów i organizacje społeczne funkcjonują na gruncie tureckim. Opisano stosunki między państwem a religią oraz ukazano rolę islamu we współczesnej Turcji jak również zawarto opis oraz analizę trudności, jakie Turcja ma z przestrzeganiem zasad demokracji i praw człowieka. Do głównych nieprawidłowości należy: nadmierna rola armii w systemie politycznym Turcji, nieprzyznawanie praw mniejszościom etnicznym (problem kurdyjski), naruszanie wolności słowa oraz wolności sumienia i wyznania, zasądzanie kary śmierci, stosowanie tortur i przemocy przez organy porządku publicznego, ograniczania praw człowieka w zakładach karnych oraz nieprzestrzeganie zasady równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Pozostałe trudności : arbitralne aresztowania/zatrzymania, odmawianie prawa do uczciwego sądu, naruszanie wolności stowarzyszania się, wprowadzanie zakazów działania partii politycznych i uchybienia dotyczące wolności zgromadzeń. Rozdział trzeci poświęcony jest poglądom Turków na Europę. Przedstawiono w nim opinie Turków na temat zachodniej cywilizacji, a także poglądy dotyczące samej Unii Europejskiej. Przyjrzano się również poglądom i opiniom Europy w odniesieniu do Turków i Państwa Tureckiego. Poruszone w nim kwestie spojrzenia na Islam oraz argumenty za i przeciw przystąpieniu Turcji do Unii Europejskiej będą na pewno ważnym elementem obrazu Turcji jako członka unijnej wspólnoty.