Svetlana Alexievich's The Unwomanly Face of the War - Polyphonic War Reportage

Przedmiotem pracy jest analiza struktury narracyjnej reportażu S. Aleksijewicz. Ukazana została w niej rola autora-narratora w utworze. Jest on kreatorem świata przedstawionego w dziele. Występuje w roli słuchacza, świadka i reportera. Z opowieści mówionych swoich rozmówców, kobiet radzieckich walczących w drugiej wojnie światowej, buduje narrację swojego reportażu. Nadaje mu cechy prozy artystycznej.W pracy omówione zostały tajniki warsztatu pisarskiego białoruskiej noblistki. Poszukiwanie przez nią adekwatnej formy dla przedstawiania wiedzy o rzeczywistości. Pokazano, na czym polega oryginalność i siła jej reporterskiej wizji świata.Dużo miejsca zajmuje w pracy analiza narracji bohatera zbiorowego książki Aleksijewicz. Skupiono w niej uwagę na uczuciach i emocjach kobiet radzieckich i języku ich opowieści. Podkreślono żeński punkt widzenia wojny przez narratorki, różniący się od męskich relacji o tym wydarzeniu. Opowiadają one w 1-osobie wojenne historie z perspektywy czterdziestu lat. Reportaż Aleksijewicz przywraca kobietom-żołnierkom należne miejsce w historii drugiej wojny światowej.Ważnym kontekstem do poruszanej w pracy problematyki są inne reportaże białoruskiej noblistki zaliczane do sowieckiej utopii. Dzieło S. Aleksijewicz zostało odczytane w pracy jako gorący protest noblistki przeciwko wojnie.

The subject of the thesis is the analysis of the narrative structure of the reportage of S. Alexievich. It presents the role of the author-narrator in the work who is the creator of the world presented in her work; acts as a listener, witness and reporter. S. Alexievich builds the narrative of her reportage from the stories told by her interlocutors, Soviet women fighting in the World War II and gives it the features of artistic prose. The work discusses secrets of the writing workshop of the Belarusian Nobel Prize winner. Her search for an adequate form to present knowledge about reality. It points out what originality and power of the reporter’s vision of the world is about.A substantial part of the work is devoted to the analysis of the narrative of the collective character of the book by S. Alexievich. Focus is placed on the feelings and emotions of Soviet women and the language of their stories. Emphasis is put on the female point of view on the war of these narrators differing from the male accounts of this event, narrating war stories in first person from a forty-year perspective. The reportage of S. Alexievich re-establishes women-soldiers their due place in the history of the World War II.An important context of the subject matter discussed in the work are other reports by the Belarusian Nobel Prize winner ranked as the Soviet Utopia.The work of S. Alexievich was interpreted in this thesis as a powerful protest of the Nobel Prize winner against the war.