Simple view
Full metadata view
Authors
Statistics
Rola doświadczenia własnego w zawodach pomocowych. Obiektywizm: warunek konieczny, naiwny realizm czy fikcja?
The role of own experience in helping professions. Objectivism: a necessary condition, naive realism or fiction?
obiektywizm, naiwny realizm, doświadczenie, zawody pomocowe
objectivism, naive realism, experience, helping professions
Każdy człowiek nosi w sobie jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny bagaż własnych doświadczeń. Kształtowane latami, zarówno trudne, jak i radosne doświadczenia, stają się poniekąd czymś na kształt okularów, przez które patrzymy na świat – mają mniej lub bardziej bezpośredni wpływ na nasze interpretacje rzeczywistości, czy aktualnej sytuacji. Stanowią także swoisty kapitał, z jakim wchodzimy w relację z drugim człowiekiem. Jak więc ma się kwestia naszego osobistego doświadczenia wobec pracy w zawodach pomocowych, a w szczególności w kontekście pożądanego, lub wręcz wymaganego obiektywizmu w owych profesjach? Czy naprawdę jesteśmy w stanie mieć kontrolę nad takimi mechanizmami jak naiwny realizm, traktujący o ludzkiej niezdolności do dostrzegania własnej ułomności w byciu obiektywnym? Niniejsza praca jest stanowi próbę odpowiedzi na te, oraz wiele innych pytań zrodzonych z niepewności, czy przymus bycia autentycznie obiektywnym w zawodach związanych z pomocą drugiemu człowiekowi jest czymś koniecznym, czy też wręcz przeciwnie – jest czynnikiem wpływającym na zubożenie relacji, lub zwyczajnie fikcją.
Each person carries within themselves an unique, ultimate luggage of their own experiences. Years of experience, both difficult and joyful experiences, become somewhat like glasses, through which we look at the world - they have more or less direct impact on our interpretations of reality or the current situation. They are also a kind of capital with which we enter into a relationship with another human being. So what is the question of our personal experience towards working in helping professions, and in particular in the context of the desired or even required objectivity in these professions? Are we really able to have a control over such mechanisms as naive realism, treating about human inability to perceive one's weaknesses in being objective? This work is an attempt to answer these and many other questions born of uncertainty, whether the compulsion to be genuinely objective in the professions related to helping another person is something necessary, or on the contrary - is a factor that affects the impoverishment of the relationship, or is simply a fiction.
dc.abstract.en | Each person carries within themselves an unique, ultimate luggage of their own experiences. Years of experience, both difficult and joyful experiences, become somewhat like glasses, through which we look at the world - they have more or less direct impact on our interpretations of reality or the current situation. They are also a kind of capital with which we enter into a relationship with another human being. So what is the question of our personal experience towards working in helping professions, and in particular in the context of the desired or even required objectivity in these professions? Are we really able to have a control over such mechanisms as naive realism, treating about human inability to perceive one's weaknesses in being objective? This work is an attempt to answer these and many other questions born of uncertainty, whether the compulsion to be genuinely objective in the professions related to helping another person is something necessary, or on the contrary - is a factor that affects the impoverishment of the relationship, or is simply a fiction. | pl |
dc.abstract.pl | Każdy człowiek nosi w sobie jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny bagaż własnych doświadczeń. Kształtowane latami, zarówno trudne, jak i radosne doświadczenia, stają się poniekąd czymś na kształt okularów, przez które patrzymy na świat – mają mniej lub bardziej bezpośredni wpływ na nasze interpretacje rzeczywistości, czy aktualnej sytuacji. Stanowią także swoisty kapitał, z jakim wchodzimy w relację z drugim człowiekiem. Jak więc ma się kwestia naszego osobistego doświadczenia wobec pracy w zawodach pomocowych, a w szczególności w kontekście pożądanego, lub wręcz wymaganego obiektywizmu w owych profesjach? Czy naprawdę jesteśmy w stanie mieć kontrolę nad takimi mechanizmami jak naiwny realizm, traktujący o ludzkiej niezdolności do dostrzegania własnej ułomności w byciu obiektywnym? Niniejsza praca jest stanowi próbę odpowiedzi na te, oraz wiele innych pytań zrodzonych z niepewności, czy przymus bycia autentycznie obiektywnym w zawodach związanych z pomocą drugiemu człowiekowi jest czymś koniecznym, czy też wręcz przeciwnie – jest czynnikiem wpływającym na zubożenie relacji, lub zwyczajnie fikcją. | pl |
dc.affiliation | Wydział Filozoficzny | pl |
dc.area | obszar nauk humanistycznych | pl |
dc.area | obszar nauk społecznych | pl |
dc.contributor.advisor | Sztuka, Mariusz - 132259 | pl |
dc.contributor.author | Mirek, Klaudia | pl |
dc.contributor.departmentbycode | UJK/WF5 | pl |
dc.contributor.reviewer | Sztuka, Mariusz - 132259 | pl |
dc.contributor.reviewer | Szwejka, Łukasz | pl |
dc.date.accessioned | 2020-07-27T14:38:05Z | |
dc.date.available | 2020-07-27T14:38:05Z | |
dc.date.submitted | 2018-06-20 | pl |
dc.fieldofstudy | resocjalizacja | pl |
dc.identifier.apd | diploma-122046-158976 | pl |
dc.identifier.project | APD / O | pl |
dc.identifier.uri | https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/226512 | |
dc.language | pol | pl |
dc.subject.en | objectivism, naive realism, experience, helping professions | pl |
dc.subject.pl | obiektywizm, naiwny realizm, doświadczenie, zawody pomocowe | pl |
dc.title | Rola doświadczenia własnego w zawodach pomocowych. Obiektywizm: warunek konieczny, naiwny realizm czy fikcja? | pl |
dc.title.alternative | The role of own experience in helping professions. Objectivism: a necessary condition, naive realism or fiction? | pl |
dc.type | licenciate | pl |
dspace.entity.type | Publication |