Addiction as a dysfunction of the reward system

Uzależnienie jest złożoną chorobą ośrodkowego układu nerwowego. Spośród struktur zaangażowanych w jej powstawanie szczególne znaczenie ma układ nagrody odpowiadający głównie za procesy motywacyjne. Neurobiologicznym korelatem tych procesów jest mezokortykolimbiczny system dopaminergiczny. Uzależnienie jest przymusem używania substancji psychoaktywnej charakteryzującym się szeregiem objawów zarówno psychicznych jak i fizycznych opisanych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10. Różne substancje psychoaktywne pomimo odmiennych profili działania wywołują efekt nagradzający poprzez aktywację jądra półleżącego przegrody. W uzależnieniu wyróżniamy następujące po sobie etapy, będące wynikiem neuroadaptacji układu nagrody powstających wraz z pogłębianiem się choroby. Są to: faza intoksykacji, faza objawów odstawiennych, faza głodu i faza nawrotów. Proces zmiany intoksykacji z czynności impulsywnej w czynność kompulsywną wyjaśnia teoria „sensytyzacji zachęt”. Jako główną przyczynę powstawania uzależnienia wskazuje ona sensytyzację struktur odpowiedzialnych za zachowania motywacyjno-popędowe. Objawy odstawienne związane są z synaptyczną depresją neuronów w powłoce jądra półleżącego przegrody powstającą na skutek spadku aktywności receptorów AMPA. Inkubacja głodu natomiast, związana jest ze zwiększaniem się aktywności receptorów AMPA w rdzeniu jądra półleżącego przegrody. Faza nawrotów jest najtrudniejszym do przezwyciężenia aspektem choroby. Aktywność w części grzbietowej kory przedczołowej rozpoczyna zachowanie poszukiwawcze, prowadząc do nasilenia objawów uzależnienia, natomiast część brzuszna kory przedczołowej odpowiada za stopniowe zanikanie takich objawów. Badania omówione w niniejszej pracy przyczyniają się do wprowadzania innowacyjnych metod leczenia uzależnienia takich jak przezczaszkowa stymulacja prądem elektrycznym (tDCS) dających osobom uzależnionym nadzieję na skuteczną terapię.

Addiction is a complex disease of the central nervous system. The most important structure involved in its development is the reward system which is primarily responsible for motivational processes. Neurobiological correlate of these processes is the mesocorticolimbic dopaminergic system. Addiction is a compulsion psychoactive substance use characterized by a number of symptoms, both psychological and physical described in the International Classification of Diseases ICD-10. Psychoactive substances despite the different profiles of action cause the rewarding effect through activation of the nucleus accumbens. In addiction we distinguish successive stages resulting from neuroadaptations of the reward system emerging with the development of the disease. Those stages are: intoxication, binge, withdrawal, craving, relapse. Incentive sensitization theory explains how impulsive intoxication turns into binge intoxication. As the main cause of addiction it indicates sensitization of structures responsible for motivated behaviour. Withdrawal is caused by synaptic depression in nucleus accumbens shell resulting from a decrease in AMPAR activity. Incubation of craving, however, is associated with the increase of the activity of AMPAR in the core of the nucleus accumbens. Relapse is the most difficult stage to overcome. The activity in the dorsal prefrontal cortex begins exploratory behavior, leading to the worsening of the symptoms of addiction, while the ventral prefrontal cortex is responsible for the gradual disappearance of these symptoms. The research discussed in this study contribute to the introduction of innovative treatments for addiction such as transcranial direct current stimulation (tDCS) giving addicts hope for effective treatment.