Horizontal division of the legal system - relevance and reasonableness of this division in the perspective of the postulates for considering personal data protection as a new branch of law

W pracy poruszany jest temat podziału poziomego systemu prawa (podział na gałęzie), zasadność i sensowność dokonywania tego podziału oraz kryteria na podstawie których jest on dokonywany. Praca podzielona jest na dwie części. W pierwszej części poruszana jest problematyka teoretycznoprawna związana z dokonywaniem samego podziału. Rozważania rozpoczynają się od obrazu prawa w nauce oraz pojmowania go jako systemu. Następnie dokonywane jest rozróżnienie na podział nauk prawnych oraz samych elementów budujących system prawny (norm). W dalszej części przedstawiane są argumenty przemawiające za zasadnością i istotnością praktyczną wyróżniania gałęzi prawa. Poruszany jest problem doboru kryterium używanego do przeprowadzenia podziału. W tym zakresie referowane są dotychczasowe poglądy nauki. Druga część pracy dotyczy aplikowania ustalonych zasad i kryteriów wyróżniania gałęzi prawa w praktyce. Jako obszar, którego wyodrębnialność jest badana przedstawia się ochronę danych osobowych. Przyczyną takiego wyboru jest dokonujący się w ostatnich latach dynamiczny rozwój tej dziedziny, który spowodowany jest znaczącym wpływem nowoczesnych technologii na sposób kolekcjonowania i przetwarzania danych osobowych. W kolejnych punktach pracy poruszane są kolejno: historia ochrony danych osobowych, jej dotychczasowe próby kwalifikacji oraz specyfika tego obszaru. W końcowym fragmencie rozważana jest zasadność uznawania ochrony danych osobowych jako samodzielnej gałęzi prawa oraz konsekwencje z tego wynikające.

This thesis discusses the issue of horizontal division of the legal system (division into branches), relevance and reasonableness of this division and the criteria on the basis of which it is made. The thesis is divided into two parts. The first part deals with theoretical issues related to the division itself. First part begins with a presentation of the image of law and its understanding as a system. Then a distinction is made between the division of legal sciences and the elements, that construct the legal system (norms). In the further part, arguments in favour of the reasonableness and practical significance of distinguishing branches of law are presented and the problem of selecting the criteria used to classify the branches is discussed. In this scope, the current views of the doctrine are presented. The second part of the thesis concerns the applicability of discussed principles and criteria for distinguishing branches of law in practice. The area whose distinctiveness is being examined is data protection law. The reason for this choice is the dynamic development of this field in recent years, which is caused by the significant influence of modern technologies on the way of collecting and processing personal data. The subsequent points of the thesis focus on the history of personal data protection, its previous attempts at qualification and the specific character of this area. In the final part, it is considered whether the recognition of personal data protection law as an independent branch of law is justified and what the practical applications of such recognition are.