"Sacrosanctum Concilium - Liturgical Reform in the Roman-Catholic Church in the years 1962-1965"

W latach 1962-1965 na łonie Kościoła Katolickiego trwał Sobór Watykański II. Był to XXI z kolei sobór powszechny Kościoła Katolickiego. Sobór ten rozpoczął Jan XXIII, a następnie kontynuował go jego następca Paweł VI. Reformom Soboru przyświecał termin Aggiornamento tj. uwspółcześnienie. Najpoważniejszą reformą podjętą przez to zgromadzenie ojców Kościoła była reforma liturgii. Owocem tejże reformy stała się konstytucja o liturgii nazwana Sacrosanctum Concilium. Konstytucja ta stała się fundamentem pod stworzenie zupełnie nowego rytu Mszy Świętej w wielu miejscach odmiennego w formie i treści względem rytu trydenckiego, który jeszcze przed Soborem Watykańskim II, był oficjalną formą sprawowania liturgii Mszy Świętej. Owoc reformy liturgicznej zwany Novus Ordo Missae oczywiście nie uniknął krytyki, która na łonie Kościoła żywa pozostaje do dziś.

Between 1962 and 1965, the Second Vatican Council took place within the Catholic Church. This was the 21st ecumenical council of the Catholic Church. The council was initiated by John XXIII and was subsequently continued by his successor, Paul VI. The reforms of the council were guided by the term Aggiornamento, meaning modernization. The most significant reform undertaken by this assembly of Church fathers was the reform of the liturgy. The fruit of this reform was the Constitution on the Sacred Liturgy, named Sacrosanctum Concilium. This constitution became the foundation for the creation of an entirely new rite of the Holy Mass, which in many aspects differed in form and content from the Tridentine Rite, which, before the Second Vatican Council, had been the official form of celebrating the Holy Mass. The fruit of the liturgical reform, known as Novus Ordo Missae, has, of course, not escaped criticism, which remains alive within the Church to this day.