Comparison of Homeric and Platonic vision of man

W niniejszej pracy stawiam sobie za cel zbadanie oraz porównanie ze sobą dwóch wizji człowieka: Homerycką i Platońską. Za B. Snellem oraz E. Doddsem będę twierdził, że wizja homerycka była pluralistyczna. Przedstawię jednak również krytyczną analizę teorii tych badaczy, w świetle której ich teza jest zbyt daleko idąca, ponieważ pluralistyczne pojęcie człowieka nie wyklucza przypisywania mu tożsamości osobowej i podmiotowości moralnej. Będę twierdził także, że Platońska koncepcja człowieka była osadzona w kontekście kulturowym zdominowanym przez myślenie homeryckie i w związku z tym również była pluralistyczna. Jednakże jej novum stanowiło zawężenie elementów ludzkiej psychiki, a także wyróżnienie jednego z nich, tj. rozumu (intelektu). Konkluzją porównania jest teza głosząca, że cechą homeryckiego aparatu pojęciowego jest jego konkretność, a Platońskiego – abstrakcyjność.

In this work, I aim to examine and compare two visions of man: Homeric and Platonic. Following B. Snell and E. Dodds, I will argue that the Homeric vision was pluralistic. However, I will also present a critical analysis of the theories of these researchers, in the light of which their thesis is too far-reaching, because the pluralistic concept of man does not exclude the ascription of personal identity and moral subjectivity. I will also argue that Plato's conception of man was set in a cultural context dominated by Homeric thinking and was therefore also pluralistic. However, its novelty was the narrowing of the elements of the human psyche, as well as the distinction of one of them, i.e. reason (intellect). The conclusion of the comparison is the thesis that concreteness is a feature of the Homeric conceptual apparatus, and that of Platonic – abstractness.