Quality of life of a patient with an anorexia diagnosis during outpatient treatment

Wstęp: Istotą anoreksji jest świadoma i celowa utrata masy ciała wywołana i podtrzymywana przez chorego. Jadłowstręt psychiczny dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn. Choroba pojawia się u młodych osób poniżej 18 roku życia, lecz może także rozwinąć się u dorosłych. Liczba zachorowań z roku na rok powiększa się, ze względu na czynniki ryzyka m.in uwarunkowania genetyczne, promowany wizerunek szczupłego ciała. Skutkiem rozwijającej się choroby są powikłania zdrowotne, które mogą uwidaczniać się na przestrzeni lat, co w konsekwencji może negatywnie wpłynąć na jakość życia pacjentów. Powyższe uzasadnia potrzebę systematycznej oceny jakości życia pacjentów z rozpoznaniem anoreksji na różnych etapach terapii.Cel pracy: Celem pracy jest ocena jakości życia pacjentki z rozpoznaniem anoreksji.Materiały i metody: Badanie zrealizowano metodą studium przypadku, do którego użyto skale: WHOQOL-BREF, AIS, Inwentarz Depresji Becka, SWLS, CIA, EAT-26, NRS, autorski kwestionariusz wywiadu oraz narzędzia do pomiaru parametrów życiowych i antropometrycznych. Przeprowadzona analiza dotyczyła 21 letniej kobiety z rozpoznaniem anoreksji. Wyniki: W pracy przedstawiono historię choroby pacjentki, u której w wieku 12 lat rozpoznano anoreksję. Według skali AIS poziom akceptacji choroby pacjentka oceniła na 27/40 punktów. Według EAT-26 pacjentka wykazuje duże zainteresowanie swoją masą ciała oraz ilością spożywanego pokarmu. Do najistotniejszych ograniczeń psychospołecznych wskazanych przez pacjentkę według CIA należą m.in trudności z koncentracją. Według WHOQOL-BREF pacjentka oceniła najniżej pytania z dziedziny psychologicznej dotyczące m.in akceptacji wyglądu i radości z życia, a najwyżej pytania z dziedziny społecznej – relacje z ludźmi i wsparcie przyjaciół. Wnioski: Z przeprowadzonej analizy badań wynika, iż u pacjentki wciąż utrzymują się objawy wskazujące na obecność anoreksji oraz ograniczenia z nią związane. Poziom akceptacji choroby u pacjentki jest dobry, natomiast jakość życia chora ocenia nisko, szczególnie w psychicznej i fizycznej sferze życia.

Introduction: The essence of anorexia nervosa is conscious and deliberate weight loss induced and sustained by the patient. Mental anorexia nervosa affects women more often than men. Young people under 18 years of age tend to suffer more often from the disease, but adults can also suffer from it. Each year, the number of cases is growing more and more due to risk factors such as genetic predispositions and the promoted image of a slim body. The result of developing disease are health complications that can appear over the years, which in turn may have a negative impact on the quality of life of patients. This justifies the need for a systematic assessment of the quality of life of patients diagnosed with anorexia at various stages of therapy.Objective: The purpose of this study is to evaluate the quality of life of a patient with a diagnosis of anorexia.Materials and Methods: The study was carried out using the case study method, for which scales were used: WHOQOL-BREF, AIS, Beck Depression Inventory, SWLS, CIA, EAT-26, NRS, author's interview questionnaire, and tools for measuring vital and anthropometric parameters. The analysis was carried out on a 21-year-old woman who was diagnosed with anorexia at the age of 12 years.Results: This study presents the medical history of a patient diagnosed with anorexia at the age of 12. According to the AIS scale, the patient's acceptance of the disease was assessed at 27/40 points. According to EAT-26, the patient is really interested in her body weight and the amount of food she eats. The most significant psychosocial limitations indicated by the patient according to the CIA include difficulties in concentration. According to WHOQOL-BREF, the patient gave the lowest evaluation of psychological questions about, inter alia, acceptance of the appearance and joy of life, and rated the highest social questions - relationships with people and support from friends.Conclusions: The analysis of the research shows that the patient still has symptoms of anorexia and its limitations. The patient's acceptance of the disease is good, but her quality of life is low, especially in the psychological and physical spheres of life.