Lower limb injuries in ballroom dance

Taniec towarzyski jest bardzo popularną dyscypliną sztuki, podejmowaną przez wiele osób na poziomie rekreacyjnym i wyczynowym. W każdym przypadku niesie ze sobą ryzyko doświadczenia kontuzji. Niniejsze badanie ankietowe bada takie aspekty urazowości, jak zależność ryzyka wystąpienia urazu od intensywności treningu, najczęściej kontuzjowane części ciała u tancerzy towarzyskich, rodzaj i charakter uszkodzeń oraz ogólny stan opieki medycznej w tym zakresie. Wyniki badań przyczynią się do lepszego poznania specyfiki urazowości w tańcu, a co za tym idzie, do zwiększenia jakości procesu usprawniania kontuzjowanych artystów. W niniejszym badaniu w oparciu o metodę CAWI wzięło udział 78 tancerzy i tancerek różnych stylów tanecznych. Kwestionariusz ankiety został rozesłany poprzez portal społecznościowy na fora grup zrzeszających tancerzy oraz mailowo do przedstawicieli poszczególnych stylów tańca. Pod rozwagę wzięto 30 odpowiedzi zawierających taniec towarzyski jako dominujący styl taneczny. Spośród wszystkich tancerek i tancerzy tańca towarzyskiego w przedziale wiekowym od 14 do 28 lat uraz w związku z treningiem zgłosiło 47% (14 osób z 30). Najczęściej kontuzjowaną okolicą ciała była kończyna dolna (24 razy), a w jej obrębie kolano i staw skokowy stanowiły większość. Dominujący charakter urazu to przeciążeniowy (8 z 14). Najczęściej wymienianym rodzajem uszkodzenia tkanek było naciągnięcie mięśni (10 razy), dalej skręcenie, stłuczenie itp. Wyniki badań nie pokrywają się z ograniczoną literaturą w opisywanym temacie.Stan opieki medycznej na podstawie badań można ocenić jako dobry. Zdecydowana większość tancerzy znalazła skuteczną pomoc u fizjoterapeutów, masażystów i lekarzy ortopedów i była zadowolona z przebiegu procesu terapeutycznego.Na podstawie analizy danych można zwiększyć skuteczność profilaktyki urazów poprzez dodatkową pracę nad siłą i stabilnością stawów skokowych i kolanowych podczas treningów. Uszkodzenia w obrębie mięśni mogą świadczyć o niewłaściwym stosunku odpoczynku do intensywnych sesji treningowych.By dokładniej zbadać zależność między intensywnością treningu a urazowym potencjałem tej sztuki na poziomie innym niż sportowy-mistrzowski warto rozważyć podjęcie badań w charakterze treningu nadzorowanego.

Ballroom dancing, as an art form is commonly undertaken by many people as a recreational or rather intense aesthetic sport. Despite the attitude, the risk of injury is always present. This survey was aimed at gaining such information as: relation between injury risk and training intensity, frequently injured parts of dancer’s body, type of tissue damage and current state of medical care concerning dancers. In this survey, based on CAWI, from initial 78 participants, 30 ballroom dancers were selected and included in research. The questionnaire was distributed on-line trough social network groups and forums gathering dancers of different styles. From all respondents, (age 14-28) less than a half (14 out of 30) were injured during dance training. Frequently affected part of the body was the lower limb (24 times), precisely: knee(7) and ankle(7), The majority of contusion was marked as due to overuse rather than trauma. Muscle overload was the most common type of tissue damage, followed by sprain, bruise etc. The results are different from those found in limited bibliography over discussed topic. According to the results, medical care can be described as good. Most of the respondents found provided therapy as effective, especially this received form physiotherapists, masseuses and orthopaedic practitioners.The data collected can improve injury prevention in dance. By paying more attention to stability and strength of ankle and knee one can avoid contusions in these parts of body. Injury type due to overuse suggests inappropriate rest taken by dancers between intensive sessions of training.In order to show the difference between recreational and professional style of training in injury rate, one should consider performing a supervised training using more adequate methods to measure the injury risk.