Posting of workers in the framework of the provision of services - temporariness issues

Celem niniejszej pracy jest analiza przepisów o delegowaniu pracowników w ramach swobody świadczenia usług w kontekście ostatnich nowelizacji i kontrowersji dotyczących tego popularnego instrumentu rynku wewnętrznego. Przepisy zostały poddane szczegółowej analizie pod kątem głównego założenia, na którym opiera się tzw. dyrektywa podstawowa z 1996 r., tj. tymczasowego charakteru delegowania. Dane wskazują na ciągły wzrost liczby pracowników delegowanych. W tym kontekście Polska jest jednym z państw, z którego delegowanych jest najwięcej pracowników, a Francja jednym z państw, które najliczniej ich przyjmuje. W związku z powyższym, w niniejszej pracy znalazły się również elementy komparatystyczne, dotyczące tych dwóch państw członkowskich UE.Wielu pracowników delegowanych opiera dziś swoją aktywność zawodową na ciągłym wykonywaniu prac za granicą w charakterze pracownika delegowanego. Takie sytuacje mogą wzbudzać wątpliwości co do określenia zwyczajowego miejsca pracy, a w konsekwencji również odnośnie do właściwego zastosowania przepisów o delegowaniu. W ostatnim czasie odnotowuje się także pewną tendencję wskazującą na wyspecjalizowanie się niektórych podmiotów gospodarczych świadczących usługi transgraniczne, polegające na ukierunkowaniu swojej działalności w znaczącym stopniu na ciągłym zapewnieniu siły roboczej zagranicznym usługobiorcom lub na stałym świadczeniu określonych usług na różnych rynkach krajowych innych państw członkowskich. Dotyczy to również agencji pracy tymczasowej, których usługi cieszą się niesłabnącą popularnością w państwach członkowskich starej piętnastki. W ramach niniejszej pracy podjęto zatem również próbę rozróżnienia sytuacji, w których przedsiębiorstwa delegujące korzystają ze swobody świadczenia usług w zgodzie z pierwotnymi założeniami dyrektywy podstawowej od tych, w których elementy faktyczne przemawiają raczej za stosowaniem do nich odrębnego reżimu prawnego, związanego ze swobodą przedsiębiorczości. Omówione zostały m.in kluczowe kontrowersje z tym związane, tj.: rola Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) w kształtowaniu wykładni przepisów o delegowaniu oraz wiążący charakter tzw. zaświadczeń E101.W celu dokonania tej analizy powołano nie tylko orzecznictwo TSUE, lecz także orzecznictwo sądów francuskich i polskich. Dodatkowo oparto się na pracach i raportach związanych z procesem legislacyjnym oraz na bardzo bogatej literaturze przedmiotu.

This master’s thesis is aimed at putting to an analysis the provisions on the posting of workers in the framework of the provision of services, in the context of recent amendments to EU legislation in this regard. These provisions were more specifically put to an analysis regarding the 1996 Directive’s main foundation, i.e. the temporary nature of posting. Available data show a continuous increase in the number of posted workers, particularly in Poland –one of the countries that post workers most, and in France where a significant part of Polish workers are posted, hence this comparative aspect in this thesis. Many posted workers nowadays manage to be permanently sent abroad as posted workers, which may raise doubts as to the location of their usual workplace, and therefore as to the proper application of the provisions on the posting of workers. A recent trend also indicates the specialization of certain economic operators providing cross-border services, which consists in focusing their activities to a significant extent on the continuous provision of a defined workforce to foreign users, or on the permanent provision of certain services on specific domestic markets. This is also the case of temporary work agencies, whose services enjoy unquestionable popularity in the EU-15 member states. As part of this study, an attempt was made to distinguish situations in which posting companies exercise the freedom to provide services in accordance with the original assumptions of the Basic Directive on the posting of workers, from those to whom regulations on the freedom of establishment should rather apply. Sensitive issues such as the role of the Court in shaping the interpretation of the provisions on the posting of workers or the binding nature of E101 certificates were also discussed. The present analysis is based on the jurisprudence of the Court of Justice of the European Union, but also on the jurisprudence of French and Polish courts, administrative and legislative reports and the last, very rich literature in this regard.